Sakura Hiden: Bir bahar esintisine binen aşk düşünceleri

Bölüm 7 (kısım 5)

5

Daha önce hiç hissetmediği bir darbeyle vurulan Kido uçtu.
Ve uçarken, kan tükürdü.
Kan.
Bu kanı görünce, zihninin arkasından parçalanmış eski anılar su yüzüne çıktı. Kan öksüren ve yere yığılan babası.

"Baba! Baba!"

Kido ve annesi, dirseklerini kullanarak yatakta doğrulmuş olan babasına doğru koştular.

Neden ilacı almayı bıraktı?? Baş doktor neredeyse öfkeyle annesini sorguladı.

Sürekli ilaç aldığını sanıyordum. Annesinin yüreğinde düşündüğü bu sözler, sonunda onları yüksek sesle söyleyemedi. Kido, babasının çekmecelerini açtıktan sonra birçok kapsül buldu. Tüm kapsüller boştu. Kapsül kabuklarından başka bir şey değildiler.

"Her zaman ilaçlarını almayı unutuyorsun. Şu andan itibaren lütfen gözümün önünde aldığından emin ol."

"Ha ha ha! Tamam."

Babası güldü ve beyaz bir kapsülü annesinin gözleri önünde yuttu.
"Gördün mü? alıyorum."

İçinde hiçbir şey olmayan, boş bir kapsül.

"Oldukça harika, ha, Kido? Artık başka herkes gibi akademiye gidebilirsin.."

"Evet. Sağol baba!"

Kırılgan bir vücuda sahip olmasına rağmen, Kido'nun babası para biriktirmek için görevlere gitti.
O parayla Kido'yu ninja akademisine göndermeyi başardı.

Ailesinin maddi durumu nedeniyle Kido, ninja akademisini yarıda bırakmak zorunda kaldı. Babasının bugün Kido'ya böyle sözler söylediğini duymak, genç çocuğun kulakları için gerçek bir nimetti.

Ama gerçek farklıydı.

Babasının kronik bir hastalığı vardı ve bunun için belirli bir ilaç kullanması gerekiyordu.

Pahalı bir ilaç.

Babası ilacını almayı bıraktı ve karısı ve oğlundan önce boş kapsülleri yutmaya başladı. Bu şekilde ilaca harcanacak parayı bir şekilde sakladı. Babası oğlunu okula gönderecek parayı bulabilmek için kendi hayatından vazgeçti.

"Oldukça harika, ha, Kido?"

"Biraz bile harika değil..." dedi

Kido, bu babanın siluetine defalarca mırıldandı.
Paramız olsaydı, babam ilacını alırdı. Paramız olsaydı babam ölmezdi. Keşke paramız olsaydı...
-Para-