Sakura Hiden: Bir bahar esintisine binen aşk düşünceleri

Bölüm 5 (kısım 3)

3

İlk başta, Sakura ve Ino'nun köyü turlamaları zor oldu.

Başlangıç ​​olarak, Nakano Mabedi, orada bir yerdeydi. Çok fazla ev yoktu. Bunun üzerine, hemen sonraki dönemde olan
Büyük Savaş başlı başına bir engeldi. Savaşın bitiminden bu yana zaten iki yıldan
fazla olmuştu. İnsanların artık hafızaları siliniyordu. Önce türbenin etrafında herhangi birinden yararlı bir şey duymak için üç gün sormaları gerekti.

"Anbu mu? Ah, onları gördüm!" söz konusu kişi—Rock Lee—söyledi onlara. "Yaklaşık üç kişiydiler, sanırım!"

"Ne zaman oldu?" diye sordu Sakura.

Lee, "İki yıldan biraz daha uzun bir süre önceydi," diye yanıtladı. "Bazen koşularımdaki alan için  buraya geliyorum. Aslında bugün burada olmamın nedeni de bu. Sonuçta, normalde,Burada çok fazla insan yok, değil, mi? Bu yüzden o gün Anbu'yu gördüğümü hatırlıyorum. Yine de, ne tür bir görevde olduklarına bağlı olarak  Anbu herhangi bir yerde ortaya çıkıyor, görebilirsin. Bunun özellikle şüpheli olduğunu düşünmüyorum."

Sakura ve Ino birbirlerine baktılar ve başlarını salladılar.

"Neyi araştırıyorsunuz? İstersen senin süper gücün olabilir miyim?!"dedi Lee, ama Sakura ve Ino bunu nazikçe atlattı.

"Mm-hmm, bir şey olursa seni ararız." Naruto gibi Lee'nin de sadece saldırma eğilimi vardı, Sakura, Ino ile yaptığı kanıt toplama işine özellikle uygun olmadığını düşündü.

Akşam saatlerinde Sai ile bir araya geldiler ve günün araştırmalarının sonuçlarını bildirdiler. Eve giderken, Sakura'nın ayakları hafifti. Sonuçlar vardı, ancak mütevazi denilebilir.

Kido'yu parça parça çevrelerlerse Sasuke'ye yardım edebilirlerdi. Bu düşünce Sakura'nın kararlılığını yeniledi.

"Sana bırakmanı söylemiştim!"Ani öfkeli kükreme onu yolunda durdurdu. Evinin yakınındaki sokağın bir tarafından gelmişti. Ara sokağa baktı, geceydi, sokak lambaları zayıf da olsa karanlığa sızdı, önündeki yol çok karanlık değildi.

Birkaç adam başka bir adamı yere bastırıyordu. Adamlar Anbu maskelerini giydi.

"Bak! Gitmeme izin ver!"

"Sessizlik! Terörden şüphelisin!"

"Sana söylüyorum, o ben değildim!"
Yerdeki adamdan gelen tartışmalı ses Sakura'ya tanıdık geldi.

"Sasuke?!" diye bağırdı.

"Sakura!" Yerdeki adam yüzünü kaldırdı. Gerçekten de Sasuke'ydi.

"Anlat onlara. Köye döndüm ve aniden bana saldırdılar. Bazı teröristleri falan öldürdüğümü söylüyorlar."

Lütfen gitmesine izin ver.

Sakura, ağzını açacakken  fırsat bulamadan kelimeleri yuttu. "Bekle. Sen gerçekten Sasuke misin?" diye sordu tüm ciddiyetle. Bunca zaman sahte Sasuke fikri üzerinde düşünmek ve çalışmaktan dolayı paranoyak olmaya başlamıştı.

"Ve şimdi de sen bana böyle şeyler soruyorsun." Kısa bir iç çekti. "Eski sınıf arkadaşının yüzünü unuttun mu? Bana bak," dedi kısaca ve sessizlik konuştu. Refleks olarak bakışlarına karşılık verdi ve o anda görüşü bulanıklaştı.

Genjutsu!

Ayaklarının üzerinde duramadı. Ama genjutsu o kadar güçlü değildi. Çakrasındaki rahatsızlığı çabucak bastırdı ve sabit duruşunu geri kazandı. Sonra arkasında bir varlık hissetti. Arkasını dönmeden önce, sırtında ve boynunda bir acı hissetti. Damarlarına bir çeşit ilacın enjekte edildiğini hissetti. Güçsüz kaldı, dizleri üzerine çöktü ve yüzüstü yere yığıldı.