Chapter 12: Kidnapped (WAR #1)

31 6 12
                                    

Joaquin's POV

"Boss may nagpadala ng sulat sainyo" sambit ng isang tauhan ko.

Nang buklatin ko ito ay isa itong sulat na nag aaya ng laban sa lumang factory.

Oo namumuno ako ng isang gangster madami na kaming nakalaban at natalo namin ngunit may isang kalaban kami na di nakaharap masyado malalakas din ang koneksyon nila.

Anak ako ng dating namumuno sa Gangster na ito pero pinauwi ko na muna sila sa Japan dahil mahina na sila.

Ako si Joshua Joaquin Millescent napapabilang ako sa isang grupo ng malalakas na Gangster.

Ako yung laging sumusunod kay Xea hawig niya kasi kapatid kong babae na nawala nung 3 years old palang ako at hindi na siya nahanap. Gusto ko siya bantayan para kahit papaano parang kapatid ko ang binabantayan ko.

'Miss na Miss na kita Ea' umiiyak na sambit ko sa isip ko.

"Magpadala kayo ng sulat ng pagpayag" sambit ko.

Ang pangalan ng grupo ng gangster ko ay Xynixe. Xynixe ay isa sa kinakatakutang grupo dito sa lugar namin. Ang gang namin ay madaming kaaway dahil di kami tulad ng ibang gang na masama ang ugali.

Ang humihingi ng laban samin ay ang grupong Empire itong grupo na ito ay kinakatakutan din. Nakalaban na naming sila dati pero di pa din sila tumitigil.

"Hello Jayron" panimula ko ng sagutin na ni Jayron ang tawag ko.

"Oh kuya bakit po?" - Jayron

"Malakas ang kutob ko na alam ng kalaban kung nasaan isa kong kapatid bantayan mo si Lian" paliwanag ko."Nag aaya sila ng laban sa lumang factory"

"Sigeh kuya makakaasa ka mag ingat kayo" malumanay na sabi niya.

Kasali sa Gangster namin si Jayron pero hindi siya sumasama sa mga gulo at laban dahil ayoko siyang mapahamak. Kapatid na ang turing ko sa kanya.

Pumunta muna ako sa lugar ni Lian gusto ko siyang makita.

Nandito na ako sa kanila nagulat ako ng nagkakagulo ang mga tao dito.

"Ano pong nangyari dito bakit sila umiiyak" tanong ko sa isang Ale.

"K-kasi may kinidnap na dalaga diyan kailangan daw po nila" paliwanag ng ale kaya kinabahan ako.

"Salamat po" sambit ko tska pinuntahan ang ale na umiiyak na sigurado akong nanay ni Lian.

"Bakit po kayo umiiyak" tanong ko sa medyo may katandaan ng babae.

"Yung anak ko si Lian kinidnapp siya hindi naman kami sinaktan ng mga lalaking armado pero kinuha nila ang anak ko" umiiyak pang sambit nito.

'Gago sabi na eh alam na nila kung nasaan si Lian kasalanan ko ito dapat di ko na hinayaang makilala si Lian' galit na sambit ko

Umalis na ako sa lugar na iyun ng may biglang tumawag sakin.

"Hi na sakin ang kapatid mo hanapin mo siya kapag di mo siya nahanap papatayin naming siya" tumatawang sambit ng sa kabilang linya.

"T-tulong po... hindi ko kayo kilala anong kailangan niyo sakin" narinig ko ang boses ng kapatid ko.

Naawa ako sa kanya hindi niya naman akong kilalang kapatid niya pero nalalagay na siya sa kapahamakan paano pa kaya kung sakin sila lumaki.

Waking up in MiseryWhere stories live. Discover now