never again/hyunmin

1

"Eun mi! hadi ama gel artık geç kalıyoruz."

"Geliyorum baba."

Eun mi'nin hazırlanması her zaman olduğu gibi uzun sürüyordu. Aslında ona hiçbir zaman kızmıyorum. Bu özelliği hyunjin ona bulaştırdığı için kızıyorum.

Her zaman aynanın karşısına geçip yaklaşık yarım saat hazırlanırlardı.

Keşke benim gibi olsaydı. Üstünü giy, saçını tara, çık. Aslında hep bu kadar basit olmalı yani amaç ne ki? Aynanın karşısına geçip saatlerce kendine bakmak, sadece ego tatminidir bana göre.

"Geldim babacım." Odasından çıkıp koşa koşa yanıma gelmişti. Her zaman olduğu gibi güzeldi.

"Çok güzel olmuşsun kızım. Fakat geç kalıyoruz." yavaş olmayan adımlarla kapıya doğru ilerledik.

Ayakkabılıktan ikimizin ayakkabılarını alıp yere bıraktım. Kendi ayakkabımı hızla ayağıma geçirip Eun mi için yere eğildim ve ayakkabılarını giymesine yardım etmeye çalılıştım.

"Baba ben yaparım."

"Hayır ben sıkıca bağlamalıyım yoksa ayağın takılıp düşebilirsin."

"Baba kocaman bir kız oldum, 10 yaşındayım ben."

"Hayır küçük hanım 10 yaşında değilsin daha." bir ayakkabısını giydirdikten sonra diğer ayakkabısını elime aldım.

"Baba ama bir süre sonra 10 yaşına gireceğim."

Kızıma odaklanamıyordum bile. Çünkü tüm dikkatim neredeyse yıpranmış olan ayakkabılarındaydı.

"Babacım okuldan çıkınca yeni bir ayakkabı almaya gidelim."

Bir süre dolan gözlerime baktı.

"Gerek yok babacım. Ben bu ayakkabılarımı çok seviyorum şu an ihtiyacım yok."

"Ama neredeyse yıpranmış."

Elimi tutup kapıya doğru sürüklemeye başlamıştı beni.

"Bak sen de söylüyorsun neredeyse. Eğer bir şey olursa yaptırırız yenisine gerek yok."

Her zaman düşünceli olması hoşuma gidiyor. Ne kadar yorulduğumu ve zorluk çektiğimi kendisi de biliyor çünkü. Yaklaşık 3 yıl oldu.

3 yıldır olması gerekenden çok çabalıyordum.

Hızlıca yakınlarda olan okula doğru yürüdük. Okul kapısının önüne geldiğimizde yere eğildim ve minik kızıma sıkıca sarıldım.

Yanağıma kocaman bir öpücük kondurdu ve sıkıca sarıldı.

"Görüşürüz babacım, kendine dikkat et."

El sallayıp kendine dikkat etmesini söyledim. Gerçekten küçük yaşına göre çok olgun bir kızdı.

Kolumdaki saate bakıp geç kaldığımı fark edince olabildiğince hızlı bir şekilde her sabah çalıştığım markete gittim.

"Seungmin hyung! Al hemen giy şunu."

Kapıdan girer girmez Jeongin elindeki ceketi suratıma fırlatmıştı.

Hemen alıp üstüme geçirdim.

"Depoya git hemen patrona depoyu düzenlediğini söyledim hadi ama koşsana."

"Çok teşekkür ederim Jeongin" elimdeki çantayı hemen eline tutuşturup aşağıya indim hızlı adımlarla.

Nefes nefese kaldığım için önce bir süre nefesimi düzenledim ve ardından gerçekten dağınık olan depoyu düzenlemeye başladım.

İçimden Jeongin'e büyük teşekkürlerimi sunarken bir yandan da ortalığı temizlemeye çalışıyordum.

Gerçekten ihtiyacım olan ve elimde olan sayılı işlerdendi. Düzgün bir iş deneyimim olmadığı için hiçbir iş yeri beni kabul etmiyordu.

Gittiğim tüm şirketler 25 yaşından küçük ve en az iki yıl deneyimli kişiler istiyordu.

Tabii ki 28 yaşında bir çocuğu olan ve hiç iş deneyimi olmayan birisini kimse isterdi. Ben olsam ben de istemezdim.

Bu yüzden part time bir kaç işte çalışıyordum. Sabahları bu markette, öğlenleri beni nereye çağırırlarsa.

Çevrem bu camiada genişti.

Neredeyse her işi yapıyordum ve öğlen saatlerinde çok fazla iş alıyordum bazen kafe, bazen pastane, bazen yemekhane, bazen temizlik işcisi, bazen hayvan bakıcısı. Anlaşılabileceği şekilde her türlü iş. Akşamları da yaklaşık 1 yıldır çalıştığım bir yetimhanedeydim.

Öğlenleri işim bitince Eun miyi eve bırakıp yemeğini yedirip ödevlerine yardım ediyor ardından da ara sıra çağırıldığım bir yetimhaneye gidiyordum.

Herneyse kısacası 10 yılım çöp olmuştu. Boşu boşuna okuduğum 4 yıllık bir üniversite elimde patlamıştı. Ve hayatımı adadığım bir aptala da yıllarımı vermiştim.

Aslında çalışabilirdim... Hepsi onun hatası. Onu da suçlamamalıyım gibi geliyor, direnebilirdim.

selam ı can't den sonra bir baba hyunmin daha yazmak istedim o yüzden kısaca özet geçiyorum sadece kafa karışıklığı olmaması için bunlar

seungmin ve hyunjin üniversitede tanıştı 22 yaşında mezun oldular okul biter bitmez evlendiler ve 3 yaşında bir kız sahiplendiler kızları 7 yaşına girdiğinde hyunjin bunları terk etti o zamanlar 25 yaşındalardı 3 yıldır da seungmin ve eun mi tek

pazartesi dershanem başlayacak yayımlıyorum ama bölümler çok geç gelebilir uzun süredir yazmak istediğim için yazıyorum bu fici de

20/08/21