24

554 72 9
                                    

en son 25 temmuzda yazmışım bugün 050223 yani uzın lafın kısası ben hiçbir şey bilmiyorum



....



Sabah uyandığımda başımın ağrısından hala rahatsızdım.

Son birkaç gündür olan boşanma davası için ordan oraya koşturuyordum.

Çekişmeli bir dava açmıştım ve tüm sonuçlara katlanmayı göz önünde bulundurdum artık.

Hyunjin falan umrumda değildi. Kızımı mutlu edip rahat olabileceğimiz bir hayat kurmak istiyorum.

Telefonumu elime aldım ve gelen mesajlara baktım yine Hyunjin'den di.

Hyunjin
tanrı aşkına lütfen
tedavimin bitmesine
2 hafta kaldı
geldiğimde konuşalım
her gün bu mailleri görmek istemiyprum
ben seni çok seviyorum senden ayrılmak
benim bu dünyadaki rn büyük korkum

seungmin
ben sana asla yalan söylemedim hyunjin
seni çok seviyorum
hem de o kadar çok ki
kendimden vazgeçttim senin için
ama daha fazla dayanamıyorum
lütfen beni daha fazla yorma
beni de anla artık olur mu
lütfen bana bu eziyeti çektirme
lütfen
senden bir tek şey istedim
onu da zorlaştırma
en başından geldiğinde keşke sana karşı
yumuşamasaydım
kabullenmeseydim
deseydim lanet olsun o herif sizi terk etti
ne acılar çektin ne çok şey yaşadın
aptal olma seungmin
aptal olma
kendimi dinleseydim
ama sevgim önüne geçti her şeyin
aptallığıma yanıyorum hyunjin
sana kızmıyorum aptallığıma kızıyorum
ha ne kadar sevsem de
sen bu dünyada benim nefretimi kazanan ilk insansın
bunu anlıyorsun değil mi
şimdi bu saatten sonra
kimse beni kararımdan döndüremez
lütfen zorlaştırma
kızımızın bu olayda yıpranmadını
asla istemiyorum

hyunjin
özür dilerim seungmin
gerçekten özür dilerim
ölseydim de gitmeseydim
çok özür dilerim
ama beni de anla
zarar vermek istemiyorum
kimseye
ne sana ne kızıma
seni çok seviyorum

...

Son cümlelere doğru artık kaldıramayacağımı anladım ve telefonu kapattım.

Eun mi'yi kaldırdım ve kurs için hazırlanmasını söyledim.

Sıcak bir duş alıp kızımla birlikte evden çıktım.

Onu ben evde yokken tek kalmaması için bir ingilizce kursuna yazdırdım.

Orta öğretime geçecek ve yabancı dile hakim olması gerekiyor.

Evde kendim çalıştırmayı da düşünmüştüm. Fakat amacım ben çalışırken onun vakit geçirmesiydi.

Eve geldiği ilk günden beri Hyunjin de ben de ingilizce de yeterli miktarda eğitmiştik aslında.

Fakat profesyonel bir eğitim gibi olmaz.

"Babacım..." yanağına kocaman bir öpücük bıraktım.

"Burda iyi vakit geçiriyorsun değil mi?"

Eun mi başını aşağı yukarı salladı.

"İyi misin bebeğim?"

Tekrar başını salladı.

"Tamam daha sonra konuşacağız. Hadi derse. 2 saat sonra gelip alırım seni."

Bir şey demeden bana el sallayıp arkasını dönüp gitmişti.

Neden böyleydi. Bir şey mi olmuştu. İstemeden mi kırdım acaba?

Telefonumun çalması ile tüm dikkatim dağılmıştı.

never again/hyunminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin