never again/hyunmin

8

hyunjin ve eun mi birlikte iken

"Baba?" kucağında oturan miniğin saçlarını koklayıp, okşarken ona seslenmişti.

"Hmm?"

"Neden gittin ben seni çok özledim."

"Ben de seni çok özledim meleğim."

"Seungmin babamı da özledin mi?"

"Aramızda kalsın onu da özledim ama en çok seni özledim."

"Gitmeyeceksin değil mi bir daha?"

"Bilmiyorum bebeğim. Bunları konuşmayalım şimdi olur mu."

Gözleri kıpkırmızı olmuştu yine çocukluğundan beri böyleydi. Gözleri dolduğunda bile kırmızılaşırdı. İstemese bile gözleri yorulurdu.

"Sen bana bak bakalım sen eskiden güzeldin de şimdi daha da bir güzel olmuşsun. Ne yapıyorsun bu kadar güzel olmak için sırrını söyle ben de yapayım."

Minik kız kıkırdayıp kafasını iki yana salladı.

"Hayırr." dedi kıkırdayarak.

"Emin misin? Söylemeyecek misin? Hazır mısın?"

"Hayır." dedi kafasını iki yana sallayıp tekrarda.

"Bak bir kez daha soruyorum."

Minik kız babasının kucağından yere atlayıp küçük parkta koşmaya başlamıştı.

Hyunjin de banktan çok yavaş bir şekilde kalkıp küçüğü yakalamak için olabildiğince yavaşça koşmaya başlamıştı.

Küçük kızını yakaladığında ikili yere düştü.

Canları acımamış aksine bu durum onların hoşuna gitmişti ve karınları ağrıyana kadar gülmüşlerdi.

"Kalk hadi. Bu küçük şey babası ile ne yapmak ister."

Minik kız kalkıp yerde yatan babasının karnına oturmuştu. Minik ellerini babasının büyük elleri arasında kaybolurken düşünmeye başladı.

"Imm alış veriş merkezine gidelim mi? Yemek yeriz ama Seungmin babama söylemek yok." demişti sinsice.

"Neden Seungmin baban izin vermiyor mu hâlâ dışardan yemene. Aslında sormama bile gerek yok, vermez."

"Onun yerine daha lezzetlilerini kendi yapar."

İkili aynı anda söyledikleri söz ile gülmüşlerdi.

Beraber alış veriş merkezine gidip yemek alanına çıktılar.

"Uu burda bir sürü çeşit var ne yemek istersin?"

"Hamburger." demişti iştahla minik kız. Babası da onu taklit edip tekrarlamıştı.

"Hadi gel."

Kendilerine hamburger alıp afiyetle yerken Seungmin'in onlara kızacaklarını düşünmeden edememişti ikili de, hatta sürekli bunu konuşmuşlardı.

"Babam çok kızıcak." demişti Eun mi ağzına bir patates atarken.

"Sakinleştiririz merak etme giderken en sevdiği pastadan alalım mı?

"Pasta mı?" demişti uzatarak.

"Evet pasta." dedionu tekrarlayarak.

"Uu uzun zamandır pasta yememiştim."

Hyunjin'in gözleri büyümüştü. "Neden?" diye sordu.

"Sadece doğum günlerimde alıyor babam. Ben de istemiyorum evde olabildiğince masraf yapmamaya çalışıyoruz."