Random Opportunity

Chapter 04

Kiya's p.o.v

අපි ලංකාවට ඇවිල්ලා දවස් දෙකක් ගියා. මන් ඉන්ටර්විව් එකට ගියා කියල අම්මලා කොහොමත් දන්නවනෙ. මන් මෙහෙට ආපු දවසෙම කොරියාවට ගිහින් වෙච්ච දේවල් කිව්වා. මන් හිතුවා වගේම ඒකට අම්මයි තාත්තයි කැමති උනා. ඉස්සර ඉඳලම එයාල දෙන්නගෙ ආසාව එයාලගෙ එකම දුවව ඕස්ට්‍රේලියා හරි ඇමෙරිකා හරි එක්කන් ගිහින් උගන්නන එක. ඒත් මන් ඒකට කැමති උනේ නැත්තෙ මට බෑ වෙන රටක ගිහින් යාලුවො නැතුව පාළුවෙන් අම්මගෙයි තාත්තගෙයි සල්ලිවලින් කකා බිබී ඉන්න.
ඒත් අම්මලා මන් කොරියාවට ගිහින් හරි ඉගෙන ගන්න එකට සතුටු උනා ලංකාවෙ ඉන්නැතුව. ඒත් එයාලා මුලින් කැමති උනේ නෑ මන් ජොබ් එකක් කරනවට. එයාල කැමති උනේම එයාලගෙ කම්පැනි එකේ වැඩ මට ලොකු උනාම භාර දෙන්න. ඒත් පස්සෙ ඒ දෙන්නා මන් ජොබ් එක කරනවට කැමති උනේ මගෙ බල කිරීමට.

නුවියගෙයි ශිවියගෙයි අම්මලත් මේකට කැමති උනා කලින්ම. මොකද එයාලගෙ අම්මලත් කැමති තමන්ගෙ ළමයින්ගෙ සතුටට. ඒ නිසාම අපි තුන් දෙනාටම කොහොමහරි කොරියාවෙ ගිහින් ඉගෙන ගන්න චාන්ස් එකක් සෙට් උනා.
.
.
.
.
.
.

- "ඒයි මේ කියන්න දෙයක් තියෙනව. හැපි බර්ත් ඩේ කියාරා!"

මන් නිදි මතේම ශිවියගෙ කෝල් එකට ආන්සර් කරල ෆෝන් එකත් කනේ තියාගෙන ඇස් දෙකත් පියාගෙන හිටියෙ. ඒත් එක පාරට එයා කියපු දෙයින් තමා මට මතක් උනේ දැන් 12 පහු වෙලා කියල. ඔව් අද මගෙ බර්ත් ඩේ එක! හැපි බර්ත් ඩේ ටු මී! දැන් මට අවුරුදු 22ක්!

වයසයි තමා. ඒත් කරන්න දෙයක් නෑ. වයසට යනව කියල මන් හැම අවුරුද්දෙම උපන් දිනේ සමරන්නැතුව ඉන්නව. ඒත් මෝඩ යාලුවො ටික හැමදාම සප්‍රයිස් පාටි ලෑස්ති කරනව. ඉතින් මට කේක් කපන්නම වෙනව.

"ආ හා හා. මන් නිදා ගන්නව එහෙනම් ඈ."

- "ඒයි ගොනා. තෑන්ක්ස් කියලා කියනවා. ඔය දන්නවද මන් මේ රෑ වෙලා ඇහැරගෙන හිටියෙ තමුන්ට විශ් කරන්න. මදෑ මට උන දෙයක්. මෙහෙම වෙලා මදි මට."

"ආ..හා හා තැන්ක් යූ සුදු බෝලෙ. උම්මා එකක් දෙන්නද?"

- "අනේ නිකන් ඉන්නවා. නිදා ගන්න ඉතින් මල වදේ."