Chapter 16

107 23 270
                                    

Kiya's p.o.v

"මොකද ඔරවන්නෙ?"

- "මට ඕනෙ නිසා."

ඊයෙ ඉඳන් නිකී මට දාගෙන ඔරවනවා. එයා නම් කමක් නෑ කියමුකො. කොහොමත් හැමදාම එහෙමනෙ. අනිත් හය දෙනත් මට ඔරවනවා ඊයෙ ඉඳන්. හත් දෙනාම එකට මොනවා හරි කාලාද මන්දා මට ඔරවන්නෙ.

ෆොටෝ ෂූටින් එකට ඇවිල්ලා නිසා මෙතන අහන්නත් බෑ ඒත් එතන මන් ගාවම හිටියෙ නිකී නිසා ලැජ්ජාව පැත්තකින් දාලා එයාගෙන් ඇහුවා.

"මන් අහන්නෙ ඔරවන්න හේතුව මොකක්ද කියලා?"

- "හේතුවක් නෑ."

මට පෙන්නන්නම බැරි දෙයක් තමා වචන දෙකෙන් තුනෙන් කතා කරලා ඉවර කරන එක. ඇයි දෙයියනේ මෙච්චර හොඳ කටකුයි භාෂාවකුයි තියෙද්දි වචන දෙක තුනක් කතා කරලා ඉවර කරන්නෙ? මේ මනුස්සයාගෙන් වචයක් යද්දි අකවුන්ට් එකෙන් කීයක් හරි කැපෙනවද දන්නෑ අඩුවෙන් කතා කරන්නෙ.

මෙතනින් එහාට කොච්චර ඕක ඇහුවත් උතතරේ එකම දේ නිසා මන් නිකීගෙන් අහන එක නැවැත්තුවා. නවත්තලා නිකන් හිටියෙ නෑ මන් කෙලින්ම හැරුණෙ මගේ අතිජාත මිත්‍ර සන්ග් හූන් ඔප්පාගෙ පැත්තට. මෙන්න මෙයත් ඔරවනවා! මාර වැඩක්නෙ. එයාගෙන් අහලාත් වැඩක් නැති නිසා මන් ඊළඟට හැරුණෙ සුනෝ ඔප්පා පැත්තට. එයා මන් දිහා බලන්නෙත් නෑ හැබැයි එයා ඉන්න විදිහට හිනා යනවා.

මෙයාලාගෙන් දැන් අහලා වැඩක් නෑ කියලා තේරුණ නිසා මන් මගේ වැඩ ටික කරන්න ගත්තා. ෆොටෝ ෂූට් එක ඉවර වෙලා ගියාම ශේප් කර ගන්න ඕනෙ ඔක්කොම ටිකව.
.
.
.

Taehyung's p.o.v

"ටේ ඔප්පා!"

මායි ජිමිනායි ප්‍රැක්ටිස් ඉවර වෙලා ඩෝර්ම් එකට යන්න ලිෆ්ට් එක ගාවට යන ගමන් හිටියේ. ඒත් එක පාරට කවුරු හරි මගෙ නම කියල කතා කරනවා ඇහුණ නිසා මන් පිටිපස්ස බැලුවා. ඔව් මන් හිතපු එක හරි ඒ කියාරා. වෙන කවුද ඉතින් මට මෙහෙ ඔප්පා කියලා කතා කරන්න ඉන්නෙ.

මන් එයා දිහා බලලත් ආයෙ නොදැක්කා වගේ අනිත් පැත්ත හැරිලා යන්න හැදුවෙ. ඒත් මෙයා එහෙම එක පාරින් නවතින කෙනෙක් නෙමේ කියලත් මන් දන්නවා. හිතුවා වගේම ලොකු බෑග්ස් ටිකකුත් අත් දෙකෙන් එල්ලන් දුවගෙන මන් ගාවට ආවා.

Random OpportunityWhere stories live. Discover now