Kiya's p.o.v
- "කියා, ඔයාට දැන් වැඩක්ද? මට පොඩි දෙයක් ගැන කතා කරන්න තියෙනවා."
මන් ආයෙ දොර පැත්තට හැරුණේ එක පාරට මට කෙනෙක් කතා කරපු නිසා.
"වැඩ තිබුණත් ඉතින් ඔයාත් එක්ක කතා කරන්නැතුව බෑනෙ නේද මිස්ටර් පාර්ක් සන්ග් හූන්?"
- "අන්න ඒකනෙ කියන්නෙ. එන්නකො මෙතනින් ඉඳ ගන්නකො."
"ඔන්න හරි. දැන් කියන්නකො බලන්න ආපහු හැරිලා ඇවිල්ලා කියන්න තරම් වැදගත් දේ මොකක්ද කියලා."
මන් එතන තිබුණ සෝෆා එකෙන් ඉඳගෙන සන්ග් හූන් ඔප්පා දිහා බැරෑරුම් පෙනුමක් දාගෙන ඇහුවා. ඒත් එයාගෙ මූණෙ නම් හරියට උන්නත් දාහයි මලත් දාහයි ලුක් එකක් තිබ්බෙ.
- "ඔයාගෙ යාලුවා."
"මොන යාලුවද?"
- "අර ශිවීද කවුද මන්දා එක්කෙනා."
"ඔව් ඉතින්.. අහ් ඒක නෙමේ ඔයාට ගැහුවලු නේද? ලොකු අමාරුවක් නෑ නේද?"
- "අහ් ඒක එච්චර ලොකු දෙයක් නෙමේ පොඩ්ඩක් ඇඟිලි පාරක් තිබුණා. මන් මේ කියන්න ගියේ.."
"ඕ මොකක්ද කියන්න ගියේ?"
- "අනේ මන්දා මන් මේක කාටවත් කිව්වෙ නෑ. ම්ම්ම් කියන්නෙ කොහොමද මේක මේ මේ මට දැන් හැම වෙලේම එයාව මතක් වෙනවනෙ."
"ඈ ඒ කිව්වේ ඔයා ශිවීට කැමතියිද? මෙන්න සන්ග් හූන් ඔප්පා කෙල්...ම්ම්ම් හුම්ම..ගල්ල බෑ.. අත ගල්ල...ම්ම්.."
මන් කෑ ගහලා අනිත් කට්ටියටත් ඇහෙන්න කියන්න යද්දි මේ මනුස්සයා මගෙ කට වැහුවනෙ. කට විතරක් නම් කමක් නෑ ඒ තඩි අතට මගෙ නහයත් වැහුණා.
- "කෑ ගහන්න එපා වෙන කාටවත් කිව්වෙ නෑ මන්. මාත් දන්නෑ ඇයි කියල මන් හිතන්නෙ මට ගහපු නිසා වෙන්නැති එයාව මතක් වෙන්නෙ හැම වෙලේම."
"අහ් මේ මට කියන්න බැරි උනානෙ. ඔයා හිතන් ඉන්නෙ එදා ශිවී ඔයාට කනේ පාරක් ගහලා බැන්නා කියලද? නෑ නෑ එහෙම දෙයක් නෙමේ වෙලා තියෙන්නෙ. ඔයා එයාට උදව්වක්නෙ කරේ. ඉතින් අපේ රටේ විදිහට උදව්වක් කරාම ස්තූති කරන්නෙ කම්මුලට ගහලා. හැබැයි ශිවී හරි සිහියෙන් හිටපු නැති නිසා ටිකක් සැරට වැදෙන්න ඇති."
YOU ARE READING
Random Opportunity
Randomඅහම්බෙකින් හම්බුණ අවස්ථාවක් නිසා මගෙ මුලු ජීවිතේම වෙනස් වෙයි කියලා මම කවදාවත් හිතුවෙ නෑ.. ඒත් මම ආසයි ඒ වෙනසට.. ඒ වෙනසට මම හැමදාමත් ආදරේ කරා...!