"Katilsin sen!" Kadın neden bağırıyordu? Sonuçta herkes katil olabilirdi,gerçi herkes benim gibi bir seri katil olamazdı.
"Herkes katildir." Dedim kadına, "Herkes katildir ve katil olmak sadece insan öldürmek değildir hanımefendi,duygu katilleri de...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Küçükken olduğum kişiyi hatırlamak bana iyi gelirdi,şimdi o kişiden eser kalmamış olsa da yine de bazen aklıma geliyordu.
Küçükken çok kitap okurdum ve o kitap bittiğinde kendimi o kitabın içindeki baş karakter yerine koyup saçma hareketler yapardım,hatta bu yüzden abimin bana kaç kere gerizekalı dediğini hatırlamıyordum.
Ama ne yapabilirdim ki? O zamanlar kendimi kitapların kendine ait dünyalarına ait hisseden o kız çocuğuydum ve o kitaplar bana abimden sonra huzur veren tek şeydi.
Ve ben bazı zamanlarda o kız çocuğunu çok özlüyordum. Mesela gözümü ilk açtığım anda o kız çocuğuna dönüşmek ve o kitapların dünyalarında kaybolmak için herşeyimi verirdim.
"Uyandı." Dedi bir ses,Yağmur. Sırtımda ki elin sahibide o olmalıydı,bir kere daha konuştuğunda ise "Dur kolunu hareket ettirme." Kolumun acıdığını ilk o an farkettim.
"Alaz ve Alper hemşireyi çağırmaya gittiler." Cümleyi tam bitirdiğinde kapının önünde duran hemşireyi farketmem aynı anda olmuştu.Hemşire odaya girdiğinde arkasından giren Alaz ve Alperde bana bakmaya başlamışlardı.Hemşire kolumda ki serumu çıkarırken Alper'in bakışlarının onda olduğunu ve hemşireye oldukça hayran bir şekilde baktığını görmem yüzümde bir sırıtış oluşturmuştu.
