"Katilsin sen!" Kadın neden bağırıyordu? Sonuçta herkes katil olabilirdi,gerçi herkes benim gibi bir seri katil olamazdı.
"Herkes katildir." Dedim kadına, "Herkes katildir ve katil olmak sadece insan öldürmek değildir hanımefendi,duygu katilleri de...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
17.Bölüm "Evladını Kaybeden Anne ve Baba"
Psikolojik tedavimin bittiği ilk zamanlarda Yağmur ve Arjen bazen beni zorla dışarı çıkartır ve dışarıda yürüyüş yaptırırlardı.Yürüyüşten sonrada hep önünden geçtiğimiz bir İtalyan mutfağında pizza yerdik,o günler beni eğlendirmek için her şeyi yaparlardı.
Gene aynı İtalyan restorantındaydık ve bir elimizde pizza dilimleri,diğer elimizde ise kırmızı şaraplar vardı ve masada hoş bir sohbet dönüyordu.
"Şu Yağmur Hanıma da bak sen," Arjen elindeki kadehi kafasına dikip. "Güya aşk işleri ona göre değilmiş,ulan kız bildiğin yuttu seni."
"Harbi ya," dedim Arjen'e katılarak. "Hayır yani,İsabel'in daha önce erkeklerle bardaki öpüşmelerini de biliyorum ama böylesini hiç görmemiştim."
"İçinde aşk olduğundandır İzcim,aşk."
"Yapmayın artık," dedi Yağmur elindeki pizzadan aldığı lokmasını yuttuktan sonra. "Alışık değilim zaten."
"Alışırsın güzelim." Dedi Arjen eğlenceli bir sesle.
"Tabi alışırsın güzelim,bak benden sana bir öneri,yatın siz."
"Evet İz Minel'i bu harika önerisi için alkışlıyoruz," Arjen kendine bir kadeh daha şarap koyuyordu.
"Ya ben ciddiyim," dedim. "Yatın siz."
"Sen iyi misin?" Diye sordu Yağmur. "Sen aşka inanmazsın."
"Aşka hala inanmıyorum zaten gerizekalılar," dedim bıkkınca. "Ama eğer gerçekten aşık olduysan yat,hem sanki bu aralar çok gerginsin,alsın işte gerginliğini."
"Ah konuştu gene aşka inanmayan şahıs."
"Evet aradığınız kişi benim bayım."
"Bir soru sormak istiyorum efendim," elindeki kadehi mikrafon gibi bana uzattı. "Aşka inanmayı tam olarak ne zaman başladınız."
"Aşkın sadece kendini kandırmak olduğunu anladığım zamanda."
"İz," dedi Yağmur durgunlukla,galiba onu kırmıştım.
"Üzgünüm Yağmur," dedim bakışlarımı elimdeki kadehe çevirerek. "Ama bana göre aşk kendini kandırmak."
"Peki ya insan kendini kandırdığında mutlu oluyorsa?"
"Bu aşkın peri masallarında anlatılan tarafı." Dedim. "Her insan mutlu olur,kalp atışları hızlanır,hatta ve hatta onu kendi kurtuluşu olarak görür."
"Mavi benim için öyleydi."
"Mavi bambaşka bir insandı." Dedim. "Mavi zaten başlı başına bir peri masalıydı."
