"Katilsin sen!" Kadın neden bağırıyordu? Sonuçta herkes katil olabilirdi,gerçi herkes benim gibi bir seri katil olamazdı.
"Herkes katildir." Dedim kadına, "Herkes katildir ve katil olmak sadece insan öldürmek değildir hanımefendi,duygu katilleri de...
Yaşım yirmiydi.Silah kullanmayı on altı yaşımda öğrenmiştim ama dövüşmeyi öğrenmek benim için on sekizi bulmuştu.Bu şekilde de yirmi yaşında ilk görevime gitmiştim.Ortama alışık olup olmamam umurumda olmamıştı,yanımda zaten istihbarattan olan kıdemli kişiler vardı ve kendimi azıcıkta olsa güvende hissetmiştim.
Oradaki bir askerin bana arabadan inmeden önce söylediği şeyi hala unutamıyorum.Bana, "Bu katılacağın ilk görev değil evlat,sonda olmayacak."
Ona anlamayıp, "Nasıl ilk görev değil ve neden son olmayacak?" Diye sorduğumda bu saçma soruma gülüp, "Bir insanın ilk görevi hayata gözlerini açtığı ilk anda o gözleri açık tutabilmektir." Demişti.
O adam bana en zorlu görevin hayat olduğunu ipucuları ile anlatmıştı ve ben şimdi gene hayat ile karşı karşıyaydım.
Üstümde siyah bir elbise vardı.Uzun bir elbiseydi ve sol bacağımda açık bir yırtmacı vardı,göğüs kısmında hafif bir kumaş vardı ve bu kumaş omuzlarımdan gelen ipler ile birleşiyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ayaklarımda elbiseyle aynı rengin tonunda silah bir stiletto vardı ve bu ayakkabılarla yürümek zordu.Saçlarım hafif bir şekilde dalgalanmış ve öndeki iki ucu arkadan tutturulmuştu.Bileklerimde ise gümüş bir saat ve zincir kelebek bilekliği vardı.
Az sonra adeta bir kumar oynamaya gidecektik ama ben hiç bir şey hissetmiyordum.Tek istediğim şey Alaz'ın yanımda olmasıydı.Ona ihtiyacım olduğunu söyleyen o iç sesten bir türlü kurtulamıyordum.
Merdivenleri teker teker indiğimde beni karşılayan ilk takım elbiseli Alaz Koral oldu.Onunla göz göze geldiğimiz o anda kalbim vücuduma kan pompalamayı hızlandırdı ve ben parmak uçlarıma kadar heyecanı hissettim.Onun hareketlerine baktığımda ise onun da benden farkı olmadığını görmek bu sefer nefesimi kestiğinde bu histen kurtulmak için hissiz bir şekilde evden çıkıp arabaya bindim.
⏳
Bunu başarabilirsin! Sen hayatta ki çoğu zorluğa göğüs gerdin zaten!
Balo salonundaydık.Harry yanımdaydı.Kızlar bir masanın başında başka kadınlarla sohbet ediyorlardı.Arjen ve Taylor kapıda insanları karşılama yerlerinde duruyorlardı.Alper ve Defne sol çaprazımızdaki masada etrafı inceliyorlardı ve son olarak Alaz baş korumaların yanındaydı,o da herkes gibi etrafı inceliyordu.
Birden elimde duran çantanın içindeki telefon titrediğinde bakışlarım Harry ile birleşti.Bakışlarıyla beni onayladığında çantanın içindeki telefonu elime aldım.Mesajı atan kişi Alaz'dı.
Alaz Koral: Evden öyle hızlıca çıktın ki söyleyemedim,çok güzel olmuşsun İz
