ဝါဆိုမိုးစွေ လွမ်းရက်ရှည် ( ဝါဆိုမိုးေစြ လြမ္းရက္ရွည္ ) [ Completed ]

19

( Zawgyi )

-

-

-

ေနႏိုင္လိုက္တဲ့ ဆည္းဆာ. . .။
အထီးက်န္လိုက္သည့္ ပင္ျဖဴ ေတြ. . .
ရွည္လွ်ားလြန္းတဲ့ လမ္းသြယ္ေတြရယ္ . , .
တိတ္ဆိတ္ရက္တဲ့ မိနစ္ပိုင္းေလး အတြက္
ျမင့္မိုရ္ေတာင္ကို သက္ေသထားလို႕
လက္ကေလး ႏွစ္ဖက္ ဆန္႕ကားျပီး
ခုန္ေပါက္ ၾကည့္လိုက္ပါ. . .။
ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ႏွစ္လိုဖြယ္ ခံစားရင္း
ရႈပ္ေထြးျခင္းေတြရဲ႕ အလြန္ကို ေဝးစို႕. . .။
သံသယေတြရဲ႕ အျခားတစ္ဖက္မွာ
ငိုသံေတြကို ေဆြးလို႕. . .ေမ့လို႕. . ..
ေသးမွ်င္တဲ့ ၾကိဳးတန္းေပၚ
ထိန္းကြပ္ လမ္းေလ်ာက္ရတဲ့ အခိုက္တန္႕မွ
လြတ္ေျမာက္ ခ်င္မိတယ္ ။

လက္ဘက္ရည္ၾကမ္း တစ္ခြက္က
ခါးသက္မႈေတြ ေပးလိမ့္မယ္ ။
ဖန္လိုက္တဲ့ ေရ. . .
ေႏြးလိုက္ေလျခင္း အတၳဳပတၱိ နဲ႕ . . .
မေရးတတ္တဲ့ စာေပေတြက
ႏွလံုးသားထဲမွာ အျပည့္ သိမ္းထား. . .။
ေရေႏြးအိုးထဲက ယင္တစ္ေကာင္ ဟာ
ဘယ္ေတာ့ေသမလဲ ေစာင့္ေနရတယ္ ။
ေတာင္ေစာင္းထိပ္က ခြ်န္ျမမႈ သို႕. . .
ဘယ္ကို ယိမ္းပ်က္ ပံုက်လို႕ဌာ
ရင္တစ္ထိတ္ထိတ္ စိုးရသည္ ။
ထိခိုက္ေစႏိုင္ေသာ ခဲယမ္းေတြထက္
အေပ်ာ့ေပ်ာင္းဆံုး ပညာသားက
ခ်စ္ျခင္း တပ္စြဲ ခိုကိုးရာ. . .။

လံုျခံဳမႈက အေႏြးထည္ ရွိမွ မဟုတ္တန္ ။
စြမ္းအား ဆိုသည့္ အရာက
သမာဓိေတြ ခိုင္လံုေလမွ မျဖစ္ ။
တင္းၾကပ္တဲ့ လွည့္ကြက္မ်ားထဲ
ႏြံနစ္ေနသူေတြ ရုန္းထြက္ဖို႕
ခဲယဥ္းလြန္းတယ္ ။ ထုထည္မဲ့တဲ့
ခံစားခ်က္ေတြေနာက္ကို လိုက္ရင္း
ပန္းတိုင္နဲ႕ တစ္ရြံ႕ရြံ႕ ေဝးကြာလို႕ လာခဲ့. . .
ေက်ာ္လြန္ ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ
ရက္ရက္စက္စက္ ေသြးစက္ေတြ. . .
နစ္နာ ဆံုးရံႈးခဲ့ေသာ အားကိုးရာ
ေျခ လက္ တို႕ကို ေမ့၍ . . .
ကိုးကြယ္ရာ ခရီးမွာ ၾကမ္းလွပါရဲ႕ ။

အလုပ္ဟူသမွ် ဂုဏ္ရွိစြ တဲ့ ။
သက္ေသ သကၠာယ ကို ဖ်က္ဆီးရင္း
လိမ္ညာမိပါတယ္ ။
ဂုဏ္မရွိေတာ့ဘူး ထင္တဲ့ အလုပ္က
မင္း မ်က္ရည္ေတြကို အရံႈးေပးပါလွ်က္. . .
လူသူမရွိတဲ့ ကင္းကြာျခင္း ခရိုင္ ဆီ
ကံၾကမၼာကို ေလာင္းေၾကးထပ္ျပီး
စိန္ေခၚမယ္ ။ မင္းကို ခ်စ္သေရြ႕
အလုပ္ျဖစ္တယ္ ။ အဲ့ အလုပ္က
ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ ဂုဏ္ရွိန္မယ္ ။
ဆူးခင္းလည္း ခင္းေစေတာ့ ။
ေျမျပိဳလည္း ျပိဳေစေတာ့ ။
ကမၻာပ်က္လည္း ပ်က္ေစေတာ့ ။
ေကာင္းကင္ ပထဝီ လက္ခုပ္တီးလည္း
တီးပါေစေတာ့ ေလ ။