ဝါဆိုမိုးစွေ လွမ်းရက်ရှည် ( ဝါဆိုမိုးေစြ လြမ္းရက္ရွည္ ) [ Completed ]

30

( Zawgyi )

-

-

-

ျဖည္မဆည္ႏိုင္ေသာ ကမ္းပဲ့ရာမွာ
ေအာက္ေျခ ေလဆိုင္သည့္ ခံစားမႈ. . .။
ရက္ကန္ရက္ကန္ နဲ႕ ရုန္းထ ရင္း
ကိုင္းကေလးတစ္ခက္ကို ဆြဲခဲ့တယ္ ။
ေဆြးတျမည့္ျမည့္ ကိုင္းငယ္ေလးက
ကိုယ္ထူကိုယ္ထဖို႕ေတာင္ အႏိုင္ႏိုင္မို႕
ေမွ်ာ္လင့္မိတဲ့ သူ႕ျပဳတ္က်ရာ ကို
မလိုက္ခ်င္ဘဲ လိုက္ရတယ္ ။
ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ နဲ႕ ကိုင္းကေလး ကို
ေအာက္ကို ဆြဲခ်ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး. . .
သူ႕အသက္ရွင္သန္ရဖို႕ မျဖစ္စေလာက္ေလး
တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္လိုက္မိတာ ။
ေဆြး နဲ႕နဲ႕ ကိုင္းကေလး က်ိဳးသြားပါမွ
သူ႕မွာ ေနာင္တ ရပါတယ္ ။
သူသာ မရွင္သန္လုိခဲ့ရင္ ကိုင္းကေလးက
ေဆြးျမည့္ေနေစဦးေတာ့. . .အပဲ့အပ်က္မရွိ
ဟိုး ကုန္းထက္မွာ တည္ႏိုင္ေသးသည္ေလ ။

ေသြးေတြကို စြန္႕လႊတ္ခဲ့တယ္ ။
ကုသိုလ္ေတြကို အရ ယူခဲ့တယ္ ။
အမွတ္ရေတြလည္း ဖန္တီးခဲ့ျပီးျပီ ။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မွန္ထဲၾကည့္ျပီးလည္း
အေျဖထုတ္ ခဲ့တာပဲ ။
တတ္ႏိုင္သေလာက္ ခ်စ္ေပးခဲ့ရ ။
ရႈပ္ေထြး ေလးပင္ ေနတဲ့ ဝန္ေတြ
ဘာေၾကာင့္ ဆက္ပိ ေနရတာပါ လိမ့္ ။
သားေရမွာစြန္းတဲ့ ေသြးဟာ ေဆးနဲ႕ ဖ်က္၍
မ ရပါေစဦး ။ သားေရ ရြက္ကို
ဖ်က္ဆီးလိုက္လို႕ရရဲ႕ ။ ဦးေႏွာက္မွာ စြန္းခဲ့တဲ့
မွင္ကိုေတာ့ေျဖေဖ်ာက္ဖို႕ နည္းလမ္း မရွိခဲ့ေပ ။
ဆုတ္ျဖဲလို႕မရ ၊ မီးျမိဳက္လို႕ မရ ၊
ေမ့ေပ်ာက္ေပးပါဆို၍ ေမ့ေပ်ာက္ခိုင္း မရ ။
ဆံပင္ခ်ည္ ဘယ္ႏွစ္ပင္ ရွိသလဲ ဆိုတာ
ေရတြက္ရတာထက္  နာက်ည္းေနတဲ့
ဦးေႏွာက္ေလးကို ေဆးေၾကာဖို႕က
ပိုျပီး ခက္ကာ ၾကာရွည္တယ္ ။

ဝါေခါင္လက အက်ည္းတန္လြန္း ၍
အေဖာ္မြန္ကို ဝါဆိုလ ေလး ေရြးမိတာ ။
စစ္ပြဲေတြက ကႏၲာ ျပင္မွာ
မ်ားသည္ထက္ မ်ားျပားလာၾကျပီး
ေျမစာပင္ေတြ ဆင္နင္းခံရသည္ ။
ဓားႏွစ္လက္ၾကားမွ ေလထုနယ္လည္း
အသံ မၾကားေအာင္ ငိုေၾကြးျပီ ။
ဘယ္အရပ္မွာဘဲ သာသာ
ေခါင္းေပၚမွာ ေနေရာင္ ရွိရင္ တစ္ေလာကလံုး
လင္းတာဘဲ ။ ဘယ္အရပ္မွာပဲ ထြန္းထြန္း
မီးစာမွာသာ မီးတြယ္ ေနရင္
ဘယ္အေမွာင္ကို မဆို ခြင္းမွာဘဲ ။
ဘယ္ေနရာကပဲ လွမ္းေခၚေနေန
ႏွလံုးသားနဲ႕ နားစြင့္ၾကည့္ေတာ့ ၾကားသိရ၏။