ဝါဆိုမိုးစွေ လွမ်းရက်ရှည် ( ဝါဆိုမိုးေစြ လြမ္းရက္ရွည္ ) [ Completed ]

22

( Zawgyi )

-

-

-

အမွတ္မထင္ တဲ့ ကဗ်ာဦး တစ္ညမွာ
ေရလိႈင္းျပာေလး ေတြ႕ရွိခဲ့တယ္ ။
အမုန္း လိုက္ကာေလး ကို
ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း ဟလို႕  သေရာ္ မိခဲ့. . .
မရည္ရြယ္ပါဘဲ ထိုလိႈင္းေလးေတြထဲမွာ
လက္ပစ္ ကူးခတ္ေနမိ ျပန္ျပီ ။
ေပးဆပ္ျခင္း ကမ္းေသာင္ၾကီး
ထည္ဝါဖို႕အေရး ေဘာေလာေပၚတဲ့
အမိႈက္သရိုက္ေတြကို ရွင္းပစ္မိ ။
ေၾသာ္. . . လိႈင္းျပာေလးေတြက
ဝမ္းနည္းစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေအာင္ ဆိုသတဲ့. . .
ေမာင္ လြန္တယ္ တဲ့ လား ဗ်ာ ။

အျပင္းေျပ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္မယ့္
အမုန္းရဆံုးအမ်ိဳးႏြယ္ဝင္ ကေခ်သည္ေလး ကို
စစ္ဦးေခတ္မွာ စြဲလမ္းခဲ့တယ္ ။
ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္မွ ေန႕စဥ္ တစ္စိမ့္စိမ့္
ထိုင္ၾကည့္ခ်င္မိတဲ့ ၾကင္ယာေတာ္ေလး
ျဖစ္လာတဲ့ အခါ . . . .
အခ်စ္ရဆံုးေသာ မိဖုရားေလးေၾကာင့္
ေမာင့္အလိမၼာ ႏိုင္ငံမွာ စစ္ေႏွာင္းေခတ္ ။
အျပာေရာင္ေလးက အနီစက္ေတြ မၾကိဳက္ဟု
ဆိုေတာ့ သန္းေခါင္ယံ အေမွာင္ကို
ဂြမ္းျဖဴစေလးေတြ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲခဲ့ ရ ။
ဘယ္မွာလည္း. . .ေမြးခ်င္းညီ တဲ့
ဓား ၊ လွံ ၊ ေသနတ္ ေတြ ။

အင္အားမဲ့သည့္ ႏွမ္းေလး တစ္ေစ့ က
ဆီ မျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္လည္း. . .။
ေရၾကည္ တစ္စက္ေၾကာင့္
ေရဆာ ေျပ မသြားႏိုင္ခဲ့တာ ဟာ . . .။
ထမင္းတစ္ေစ့ စားမိ ရံုနဲ႕
ဗိုက္မဝ ေစ သလိုပဲေပါ့ ။ တစ္က်ပ္တန္
အသျပာစကၠဴ တစ္ရြက္ တည္းနဲ႕
ဘယ္သို႕မ်ား  က်ပ္ တစ္ဆယ္ ျပည့္ႏိုင္ပါ့ ။
ေအာက္ေျခလြတ္တဲ့ ပုလင္း စို႕ ထဲကို
ေငြေရမႈန္ေတြ ေလာင္းခ်ရင္ေတာင္
ပုလင္းနဲ႕ မတန္ေတာ့ လြဲခဲ့တယ္ ။
ေလာင္းခ်သူက ေလာင္းခ်ေပမယ့္
လက္ခံႏိုင္ဖို႕ အပိတ္ မပါရွိ မွေတာ့
သူတို႕ ေဝးၾကရျပီ ေပါ့ ။
ကိုယ္ နဲ႕ ထိုက္မွ ကိုယ္ပိုင္ရမယ့္ နိယာမ မွာ
ပုလင္းေလးက ေငြေရမႈန္ေတြနဲ႕
မထိုက္တန္လို႕လည္း ျဖစ္လိမ့္မည္ ။

ၾကိမ္လံုး ကိုင္တဲ့ လက္ေတြ ၊
ေျမျဖဴ ကိုင္တဲ့ လက္ေတြ ၊
စာေပ သင္တဲ့ အလင္းကမ္း မႈေတြ ၊
ညွာတာမႈ မရွိတာကို မုန္းတဲ့
ဦးေႏွာက္ေလး တစ္ခုထဲ နဲ႕ရယ္ ။
ပန္းပ်ိဳးတဲ့ လက္ကေလးက
ဓားမကိုင္ တတ္ပါဘူး. . .။
ခ်ည္ရက္ တဲ့ လက္ကေလးက
ေသနတ္ကို ဘယ္ေကြးတတ္ပါ့ မလဲ ။
ဘုရားဝတ္ျပဳတဲ့ လက္ ႏုႏု မွာ
လူ မသတ္ တတ္ခဲ့ေသာ္ျငား
အခ်စ္ ဟာ  ေမာင့္ကို
ႏွလံုးသား လက္နက္ နဲ႕ တိုက္ပြဲဝင္ ခဲ့တယ္ ။