ဝါဆိုမိုးစွေ လွမ်းရက်ရှည် ( ဝါဆိုမိုးေစြ လြမ္းရက္ရွည္ ) [ Completed ]

35

( Zawgyi )

-

-

-

သေဘာၤဆိပ္မွ အဆင္း
ကေလးတစ္ဖက္ခ်ီလွ်က္ ပ်ံက်ေစ်းဆီ
အရင္ဝင္ရသည္ ။ ဗမာျပည္ျပန္မယ္ေျပာျပီး
ေနာက္တစ္ေန႕မွာဘဲ အဘိုး၏ စီစဥ္ေပးမႈ
- အဝဝ တို႕ေၾကာင့္ ကေလး နဲ႕ အတူ
ျပန္ခဲ့ရသည္ ။ ျဗတိန္ မသြားခင္
လပိုင္းေလာက္တုန္းက ဌားေနခဲ့သည့္
အိမ္ကေလးကို ျပန္ရန္ပဲ စိတ္ကူးထားမိ၏။
သူ႕ပိုင္ဆိုင္သမွ်ဟာ ညဥ့္ကေလး ဆီ
အျပီးအပိုင္ လႊဲေျပာင္းေပးအပ္ခဲ့တာမို႕ ။
ပ်ံက်ေစ်းမွာ ေန႕လယ္စာ ဝင္စားျပီးလွ်င္
အိမ္ရွင္ႏွင့္ သြားေတြ႕ရဦးမည္ ။
ေနာက္လူ မတက္ပါေစနဲ႕ဦး ဟုပဲ
တိတ္တဆိတ္ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါတယ္ ။
ဆိတ္ႏို႕ပူပူေလး ႏွင့္ ထမင္းကို
ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးျဖစ္ေအာင္ ဝါးေကြ်းေလရာ
ကေလးက တစ္ျမံဳ႕ျမံဳ႕နဲ႕ စားသည္ ။
ကေလးအဖို႕ ၾကိတ္ထားသည့္ ဆန္မႈန္႕ ႏွင့္
ႏြားႏို႕စိမ္း တစ္လီတာကို ဝယ္လာရ၏။
အစားစားျခင္း ကိစၥ ျပီးေျမာက္ခ်ိန္
ဘုရားေက်ာင္းကို ဝင္ကာ
ဝတ္ျပဳလိုက္ေသးသည္ ။ ခုေနာက္ပိုင္း
အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ ခရစ္ေတာ္သို႕ လာလွ်င္
ဦးေခါင္းကို ဇာတဘတ္ ဖံုးအုပ္ျခင္း
မျပဳၾကေတာ့ေပ ။ က်မ္းစာျမတ္မွာ
ထို အေလ့အရာ ကို ရပ္ဆိုင္းဖို႕မ်ား
ဘယ္တုန္းက ခြင့္ျပဳလိုက္သနည္း ။
အို. . ထားပါေလ. . .သူတို႕ စိတ္ နဲ႕
သူတို႕ကိုယ္. . .ကိုယ္နဲ႕လားလားမွ် မဆိုင္ ။

အိမ္ရွင္ဆီ ေရာက္စဥ္၌ဝယ္
ေန႕လယ္ဆိုသည့္ အျဖစ္မွ အစခ်ီ၍
ညေနပင္ ေစာင္းလုလု. . .။
ရာသီစက္ကြင္း ရဲ႕ ေနဝန္းက အေနာက္ဘက္
အိပ္တန္းဆီ ပုန္းလ်ိဳးစ ျပဳေပျပီ ။
အရာရာကို ဥပကၡာျပဳျပီး ထားခဲ့တုန္းက မိုး. .
မခြဲႏိုင္၍ ျပန္လာေတာ့ ေဆာင္း.. ။

" အိမ္က လူသစ္ မတင္ဘူး ငါ့ေမာင္ေရ. . .
  မင္းမို႕လို႕ ေဒၚၾကီးက ဌားတာ ေတာ့္ "

" ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေဒၚၾကီးရယ္
  ဒါဆို တစ္လခ်င္းေပးလို႕ ရတယ္မို႕လား "

" ရပါတယ္ေလ. . .မင့္က
  သပ္သပ္ရပ္ရပ္လည္း ေနထိုင္တတ္ေတာ့
  ဘာမွ နား မလည္ေပးႏိုင္စရာ
  အေၾကာင္းရယ္လို႕ မရွိေပါင္ကြယ္ "