မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘

~~~1~~~

မနက်ခင်းေနရောင်ခြည်ေနွးေနွးရယ်က ချမ်းေအးလှတဲ့ေဆာင်းရာသီရဲ့ အနွေးဓာတ်လေးကချစ်စရာ...

ေတးဆုိကာသီကြူးေနတဲ့ ေကျးငှက်ေလးေတွကလည်း မြူးထူးလုိ့ကျီကျီကျာကျာအသံေလးရယ်ကာ မနက်ခင်းလေးကုိ အသက်ဝင်ေစတဲ့ အစပျိုးမူေလးတစ်ခု...

သို့ေပမယ့်အိမ်ရေှ့စံရဲ့ မနက်ခင်းနဲ့ တစ်နေ့တာဟာ ေပျာ်ရပါ့မလား...

အိပ်စက်ေနတဲ့ အိမ်ေရှ့စံဟာ အရင်လုိ ငိုငုိရယ်ရယ် ကလေးလေးမဟုတ်ေတာ့ဘဲ သန်မာတယ်လုိ့ေပြာရမှာေပါ့ မင်းကြီးရဲ့ဒဏ်ကိုကြံကြံခံနိုင်ေနပါပြီ....

အရေးကြီးသုတ်ပြာနဲ့ အိမ်ရေှ့စံရဲ့နန်းေဆာင်ထဲ ဝင်လာတဲ့အထိန်းေတာ်ဟာ ပြေးပြေးလွှားလွှားရယ်....

"အိမ်ေရှ့စံ အမြန်ထရပါမယ်..."

အိပ်ေနနဲ့jeonကတော့ စစ်ဖြစ်ေနလုိ့လားလုိ့ ေမးရမယ့်ပုံစံမျိုးနဲ့ အထိန်းေတာ်ကုိကြည့်ကာ သူသဘောပေါက်လုိက်ပါပြီ....ဒီလုိဖြစ်လာတာအကြောင်းကတစ်ခုပဲရှိတာမို့ပါ....

"ထပြီ...ပြင်ဆင်ေပးအမြန် ေခါ်ေနပြီမို့လား...."

ေခါင်းငြိမ့်ပြတဲ့အထိန်းေတာ်က ကျန်တဲ့အပျိုေတာ်ေတွကို ပြင်ဆင်ေပးဖို့ ေပြာရင်းအလုပ်ရှုတ်ေနတာေပါ့...jeonကတော့ ဘာေတွပြောမလုိ့လဲ ဘာေတွခိုင်းမလုိ့ အခေါ်လွှတ်တာလဲလို့ ေတွးရင်းပြင်ဆင်လုိ့ ပြီးတာေတာင်မသိလုိက်....

"ပြီးပါပြီ အိမ်ေရှ့စံ..."

အပျိုေတာ်ေလးေတွရဲ့ အသံကြားမှ သတိကပ်မိတယ်...

"ေအာ်...ေအး...သွားမယ်အထိန်းေတာ်ကြီး...."
ဟုတ်ပါတယ် အခေါ်ေတာ်လွှတ်တဲ့လူက အခြားေတာ့မဟုတ်ဘူး...ခမည်းေတာ်မင်းကြီးေပါ့....ဘာေတွပြောမလုိ့လဲ မသိေပမယ့် ဝတ္တရားအရတော့ သွားရတယ်ဆုိေပမယ့် ခမည်းေတာ်ကုိမုန်းတာထက်ပိုပါတယ်။ခမည်းေတာ်ဟာ ကုိယ်ေတာ်အတွက်ေတာ့ အိပ်မက္ေတွထဲက အရိပ်ဆုိးပါ။မယ်ေတာ်ကွယ်လွန်ပြီးထဲက ခမည်းေတာ်ရဲ့အပြစ်ေပးသင်ပြမူေတွနဲ့ ကြီးပြင်းခဲ့ရတာေလ။ေနာက်ကြာပွတ်ဒဏ်ဆုိတာ အရသာေတာင်အလွတ်ေပြာေနနိုင်ပါပြီ။ခမည်းေတာ်ဟာ ချစ်ခင်မူ၊ကြင်နာမူကုိ ဘယ်ေသာ်အခါမှ ထုတ်မပြဖူးခဲ့သလို မြင်လည်းမမြင်ခဲ့ဖူးပါဘူး....မုန်းတယ်ဆုိတာ အကြောင်းပြချက်ရှိတယ်...ထားပါေတာ့ အတိတ်ဆုိေပမယ့် အခုေတာ့ ေပြးသွားရဦးမယ်...