ဝုန်းဆိုတဲ့ တံခါးဖွင့်သံနောက် ကံဆိုးခြင်းတွေပါလာခဲ့တာ...သတိထားမိတဲ့အချိန်....နောက်ကျနေခဲ့ပြီလား....ကံတရားကတစ်ဖက်စောင်းနင်းသိပ်လုပ်တာ....ဖြူစင်လူသားအတွက်ကျ ဆိုးဝါးမူတွေနဲ့ နာကျင်စွာဖြတ်သန်းရတယ်....ရှင်သန်ဖို့မထိုက်တဲ့လူအတွက်ကျ မသိချင်ယောင်ဆောင်
ပြီး ကျောပေးထားတာ သိပ်လွန်း
တာပဲ....မျက်နှာဆိုင်မေးလို့ရရင် တစ်ခွန်းထဲမေးချင်ပါတယ်...."သခင်လေးအတွက်များ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးဖန်တီးပေးဖို့ ရှိနေတာများလားလို့..."လေ....
"ဦးရီးတော်..."
ကြောင်ရက်သား ပြောစရာစကားတွေပါ ပျောက်ရှရတဲ့အထိ ရောက်လာခဲ့တဲ့ တံခါးဝကလူဟာ....ကံတရားကိုလက်ထဲထည့်လို့ ခြယ်လှယ်နေတဲ့သူ....
"Hyungဘယ်သူလဲ..."
Hoseokထွက်လာပြီးမေးတဲ့အခါ...
"ခင်များ..."
အံ့သြမူနဲ့အတူ ခေါင်းထဲပြေးဝင်လာတဲ့ သခင်လေးကိုကာကွယ်ဖို့.....
"မင်းနဲ့နှစ်ယောက်ရှိတာသေချာသွားပြီပေါ့....သွား....သူသခင်လေးကိုဖမ်းလာခဲ့..."
"ဒီတစ်ခါတော့ မင်းတို့အသက်တွေ အရင်ပေးရလိမ့်မယ်...."ဆိုကာ...သိမ်းထားတာကြာခဲ့တဲ့....ဓားကိုဆွဲထုတ်ကာ...လျှောက်လာတဲ့သူတွေဆီ သတိပေးတော့....ထိုလူတွေက ခပ်တွန့်တွန့်ရယ်...
"ဖမ်းလာခဲ့....အဲ့ကောင်ကိုသတ်ပြီး..ခေါ်လာခဲ့..."
"Hyung....jiminကိုခေါ်ပြီး..ပြေးတော့..."တဲ့လေ....ဘယ်လိုလုပ်ထားခဲ့ရမလဲ....
"မင်းကိုထားခဲ့ပြီးလား....မပြေးနိုင်ဘူး....မင်းပါလိုက်ခဲ့...."
"Hyung....နားထောင်ပါဗျာ....သွားတော့....အခုမသွားရင်...jiminအတွက်အန္တာရယ်ရှိတယ်....hyung...ပြေးတော့!!!!!"
ရွှမ်....ရွှမ်....(ဓားချင်းထိတဲ့အသံပါနော်)
ဓားချင်းယှဥ်ကာ ဝှေ့းရမ်းလာတဲ့ရန်သူတွေဟာ အလုံးအရင်း တစ်ယောက်နဲ့အများမို့ ကြာကြာတောင့်မခံနိုင်....ထွက်သွားခိုင်းပေမယ့် hyungကမသွားတဲ့အပြင် jiminကပါ
"မသွားဘူး...မင်းမပါဘဲ...မသွားဘူး..."
"ပြေးလို့ပြောနေတာကွာ...တကယ်ပါဘဲ...ကျစ်..."
ဒုက္ခပါပဲ ကျွန်တော်ပထမဆုံးအကြိမ် အိမ်ရှေ့စံကို မျှော်မိတယ်....အိမ်ရှေ့စံလာမှ သခင်လေးလုံခြုံမှာ...
YOU ARE READING
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
