"Jimin....jimin...."
သခင်ေလးရဲ့အမည်နာမလေးကုိ ေအာ်ေနသည်မှာ ဘုရားရှင်ကြားနိုင်မည်လား....ကြားနိုင်ရင်တပည့်ေတာ်ရင်ထဲက အပူလုံးကုိငြိှမ်းေပးေတာ်မူပါ.....
အိမ်ေရှ့စံနဲ့သခင်ေလးတို့ မျက်လုံးချင်းရင်ဖွင့်ေနတဲ့ ကြည်နူးစရာအခိုက်အတန့်ေလးမှာ ဒီလုိအဖြစ်ဆုိးဟာ ရုတ်တရက်ကြယ်ေကြွသလို ဆုေတာင်းမှားခဲ့ေလသလား....
အကြည့်ချင်းဖလှယ်ကာ မည်သည့်စကားမှဆုိစရာမလုိပါဘဲ ဘယ်ေလာက်ထိနက်ရူိင်းလဲဆုိတာ နှစ်ဥိီးသားသိနေခဲ့ပါတယ်....ငြိမ်သက်ေနတဲ့ေလထုကုိ ပြိုပျက်ေစခဲ့သူ...
"Jeon...."
"အင်း...ေပြာေလ.."
"ဟို...ဟိုအနောက်ထိ သွားလုိက်ပါလား...ဒီကနေလှမ်းေပြာစရာရှိလုိ့...."
ဒီေန့jeonကုိ အရဲစွန့်ပြီးေပြာလုိက်မယ်....တည့်တည့်ကြီးကြည့်ပြီးေတာ့ မပြောရဲတာမို့...ခပ်လှမ်းလှမ်းထိ သွားခိုင်းခဲ့တာ...
"ဟင်...ဒီမှာေပြာလုိ့မရဘူးလား....သခင်ေလးရဲ့..."
ဘာေတွများေပြာမလုိ့ ဟိုအဝေးထိ သွားခိုင်းရတာလဲ...
"သွားပေးပါေနာ်....ဒီကနေလှမ်းေအာ်မယ်....သွားေနာ်.."
ပြောမယ်ဆုိပေမယ့် ကုိယ့်ဘက်အခုလုိကြီးေပြာရမယ်ဆုိတော့ နည်းနည်းေတာ့ အဆင်မပြေသလုိကြီးပါပဲ....
"ေကာင်းပါပြီ....ရပြီလား..."
"မရသေးဘူး...သွားးဦး....မရသေးဘူး....သွားဦး..သွားဦး....."
ေနာက်ဆုပ်သွားလုိက်တာ...ခမ်းလှမ်းလှမ်းကုိရောက်သွားမှ ရပ်ရန်လက်ဟန်ပြကာ ရပ်တန့်ေစလုိက်တယ်....
"Jimin....ရပြီလား.."
"ရပြီ....jeon....ချစ်တယ်..."
"ဟမ်...ဘာပြောတာလဲ..."
"ချစ်တယ်လို့...."
"ဘာမှမကြားရဘူး....သခင်လေးရဲ့.."
တကယ်ကိုယ်ေတာ် ဘာမှမကြားရပါဘူး....သခင်လေးကစကားေတွပြောေနတယ်ဆိုတာ သိေပမယ့် ကြားရတဲ့အကွာအဝေးမဟုတ်တော့ ဘာပြောလဲလုံးဝမသိခဲ့ဘူး....
"မကြားရဘူးလား....jeonချစ်တယ်လို့..."
မကြားရဘူးလားေမးနေပေမယ့် မကြားေစချင်လို့ သွားခိုင်းခဲ့တာ...တစ်ေယာက်နဲ့တစ်ေယာက် လည်ေချာင်းကွဲမတတ်လှမ်းေအာ်ေနတာ အခြားသူမရှိေတာ့ မည်သူမျှမကြားနိုင်ပါ...
YOU ARE READING
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
