"ေဆးရပါပြီ...အိမ်ရေှ့စံ...."
"ေကျးဇူးပဲ hyung.."
"jiminေဆးလိမ်းမယ် "
ေဆးလိမ်းမယ်ဆုိေတာ့ အနားကုိလာတဲ့ေသးသေးလုံးလုံးေလး ကုိက်စားချင်စရာေလး....ဒီလူသားေလးကလူမှဟုတ်ရဲ့လားလုိ့ စဥ်းစားမိတယ်....မက္မွန်းသီးလေးကျနေတာ လုံ့းတုံးတုံးေလး.....
ေဆးလိမ်းေပးဖို့ ေရာက်လာတဲ့လက်ေသးေသးေလးက ပါးေလးလုိပဲ ေဖာင်းေဖာင်းေလး ရူးချင်တာပါပဲ အစိတ်အပိုင်း တစ်ခုချင်းစီက ရူးေစလောက်တဲ့ အလှတရားေတွပုိင်ဆိုင်ထားတာပါလား သံတမန်ေလးရယ်....
"အိမ်ရေှ့စံ...အိမ်ရေှ့စံ..."
ေခါ်ေနတာမကြားနိုင်ေအာင် ဘာေတွတေွးေနပြန်ရတာလဲအရှင့်သားရယ်....
"ဟမ်...ဘာ...ဘာျဖစ်လုိ့လဲ....နာလုိ့လားဟင်..."
အတေွးစစနဲ့ဆုိေတာ့ အလှေလးေခါ်တာလည်း မကြားနိုင်ဘူး...အလှလေးကစိုးမိုးေနတာကုိး...
"မနာပါဘူး...ေဆးလိမ်းတာေနရာမှားေနသလားလုိ့ေလ...."
"ဟမ်...အာ....ဟုတ်သားပဲ..."
သူေပြာမှကြည့်မိတဲ့ လက်ဖဝါးနုနုေပါ်လိမ်းေပးရမှာကုိ လက်ခုံေပါ်လိမ်းေပးေနတော့ ခုတ်ရာတခြားရှရာတခြားဖြစ်ေနတာေပါ့....
"အိမ်ရေှ့စံ....ေမာလုိက်တာ..."
အဲ့ဒီအသုံးအနူန်းကြီးေမာလိုက်တာ jeonရယ်....
"ေမာတယ်....ဘာလုိ့လဲ.."
"အိမ်ရေှ့စံဆုိတာ ရှည်လွန်းတယ် တစ်ခါေခါ်တုိင်းေမာတယ် အိမ်ရှေ့စံရဲ့...."
"Jeonလုိ့ေခါ်ေပါ့....."
"ဟမ်..."
Jeonလုိ့ေခါ်တဲ့လား...jeonကလေ....
"မခေါ်ချင်ဘူးလား...အဲ့ဒါဆုိ.."
အ့ံျသမှင်သက်ေနတဲ့ သံတမန်ေလးက ပါးစပ်ေလးအဟောင်းသားနဲ့ ကုိယ်ေတာ်ကုိစိုက်ကြည့်ေနတဲ့ မျက်လုံးေလး ေတာက်ေတာက်ေလးကုိ မြတ်နိုးမိေနတာမို့ အကြည့်ချင်းဆုံရင် ရင်ထဲစစ်ဖြစ်ေနတယ် jiminရယ်...အဲ့ဒီအချိန်ေလး နားထဲတန်းတန်းမတ်မတ် တစ်စိုက်္မတ်မတ် ဝင်လာတဲ့အသံေလးဟာ ကမ္ဘာကြီးေအးချမ်းေစတဲ့ အသံေလးမို့ နှလုံးသားထဲငြိမ်းချမ်းခြင်းအတိ.....
"Jeon....."
"ပြန်ေခါ်ပါလား....ေနာက်တစ်ခါေလ...."
ရူးပြီး အဲ့အသံေလးနဲ့ jeonလုိ့ေခါ်လိုက်ရင်ကုိရူးေနပြီ....
ဒုန်း....ဒုန်း....ဒုန်း...
ရင်ခုန်သံဟာလည်းအဆမတန်ရယ် လုပ်ကြပါဦး....
ပြန်ေတွးေနတဲ့ အတေွးလေးကူခတ်လာတဲ့ အသံငယ်ဟာ အလှလေးရဲ့အသံေလး...
YOU ARE READING
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
