စီးေတာ်မြင်းကပြေးလာေလတာ နန်းမြို့နားေရာက်လေ ရင်ခုန်သံဟာ အဆမတန်မို့ သခင်ေလးတစ်ေယာက် နှင်းေတာထဲေရာက်သည့်အလား ေအးစက်ေနတာ မည်သူသိမည်တုန်း...
သခင်ေလးရဲ့အပြုံးေတွဟာ နန်းမြို့နဲ့နီးလာေလ ပိုေတာက်ပလာေလမို့ မှိတ်ကျသွားတဲ့ မျက်လုံးေလးက "အမြင်ကပ်လာပြီ"လုိ့ မျက်ေစာင်းထိုးေနမှာေသချာတယ်....
နန်းမြို့တံခါးေရှ့အရောက် မြင်းလေးရပ်သွားတဲ့အခါ တံခါးရေှ့က မင်းသားေလးဟာ အရင်လုိမျက်ခလုံးဝိုင်းဝိုင်းေတွဟာ ေတာက်ပနေတုန်းပဲ နူတ်ခမ်းပါးပါးေအာက် မှည့်ကလည်းအရင်လုိ ငမ်းစရာအတိ အသက်ဝင်တုန်း....
"သခင်ေလး....သခင်ေလး..!!"
စုံဆန်ေအာင် ကြည့်လုိ့မှမပြီးေသးဘူး အဖျက်သမားအသံ စူးစူးဝါးဝါးဝင်လာတယ် မုန်းလုိက်တာ....
"ဘာလဲ.."
ေအးစက်စက် ေဒါသသံနဲ့ေဖြတော့ မျက်နှာပျက္မယ်မထင်နဲ့....
"အိမ်ရေှ့စံကုိ ဂါဝရပြုလုိက်ဦးေလ.....ကြောင်ကြောင်ကြီး ငမ်းေနလုိ့ေခါ်လုိက်တာပါ..."
ငမ်းတာငမ်းတာဗျာ...ခင်များတုိ့မမြင်လုိ့ လူသာေသးတာ နှာေခါင်းကြီးတဲ့ ဂျပုကောင်....
"အိမ်ေရှ့စံကုိ ကျွန်ေတာ်မျိုးဂါဝရပြုပါတယ်...."လုိ့ နူတ်ဆက်အပြီး.ေမာ့ကြည့်မိတော့ အပြာေရာင်အိမ်ေရှ့စံဝတ်စုံနဲ့ jeonဟာ ေအးစက်တဲ့အသွင်မို့ စိတ်ထဲထင့်ေနမိတယ် ေနာက်ပြီးနူတ်ခမ်းပါးပါးက ထွက်လာတဲ့ ေဆာင်းရာသီကူးသွားသလားေမးရမယ့် ေအးစက်ေနတဲ့ အသံက...ရင်ကုိဓားနဲ့မွှန်းသလိုပင်....
"မလုိပါဘူး...သက်သာသလိုေနပါ...."တဲ့ ရက်စက်လုိက်တဲ့ သူစိမ်းဆန်ခြင်းမျိုး မမှိတ်တာလား မသိချင်ေယာင်ေနတာလား....နားမလည်နိုင်....jeonရယ်ေမ့ပစ်လုိက်တာလားလုိ့ ေမးချင်ေပမယ့် အခွင့်ရယ်က အိမ်ရေှစံနဲ့ သံတမန်သာသာမို့ ေမးဖို့ရာမဖြစ်နိုင်....
"ကြွပါ သံတမန်"ဆုိတဲ့ jeonေဘးက ကုိယ်ရံေတာ်အသံဟာ အသိဝင်စမ်းလုိ့ လှမ်းေထာက်သလုိပင်....
ဒီလုိတရေွ့ရေွ့ေလးပင်တဲ့စိတ်အစုံ ဟာ ေရာက်လုိေရာက္မှန်း ေနလုံးကြီးေပျာက်လုိ့ပျောက်္မှန်းေတာင် မသိေလခြင်း....မျက်ရည်ေတွဟာ တွဲြခိုလာသလုိမျက်ေတာင်ေတွလည်း တင်းခံလွန်းလုိ့ လေးပင်ေနပြီ.....မျက်ရည်ေတွမကျစေရန် ေခါင်းေလးေမာ့ကာ စကားတစ်ခွန်းေတာင် မဆိုနိုင်ပါပဲ.....အိမ်ေရှ့စံရထားလုံးထဲ ေလထုဟာအစိမ်းသက်သက်.....
BINABASA MO ANG
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
