"သခင်လေးသွားကြမယ်လေ"
"အေး....သွားကြမယ်...hoseok ah....jeonကလေ လာတောင်မတေွ့ဘူး...အဆင်မှပြေရဲ့လား..."
Jeonကျွန်တော့်ကုိ လုံးဝလာမတေွ့ဘူး အိမ်ရှေ့စံနန်းဆောင်မှာ အိမ်ရှင်မရှိဘူး....ကုိယ်တစ်ယောက်ထဲနေညကူးသွားတဲ့အထိ ေစာင့်နေခဲ့တာ ရောက်္မလာခဲ့ဘူး ရှောင်နေသလုိခံစားရပေမယ့် မအားမလပ်လုိ့နေမှာပါလုိ့ပဲ ဖြည့်တေွးပါရစေjeonရယ်....
"အလုပ်တေွမအားလုိ့နေမှာပါ..သွားကြမယ်ေလ....နေတောင်ဝင်တော့မယ်...."
"အင်း..."
လမ်းလျှောက်ရင်း လှည့်လည်ကြည့်ပြိိီး တစ်နေရာရာမှာများ ရှိမလားလုိ့ ခေါင်းလေးကုိအရပ်ရှစ်မျက်နှာလည်သည့်အထိ ရှာနေတဲ့သခင်လေး.....ကွယ်ရာကတိတ်တိတ်လေးကြည့်လုိ့ ခဏပဲေစာင့်ပေးပါဆုိ်တဲ့ စကားလေးကုိ တိုးတိုးလေးပြောနေခဲ့တာ....လေညှင်းလေးသာ ကြားနိုင်မယ်....
ရက်စက်တဲ့ကံကြမ္မာဟာ သခင်လေးကုိ လှည့်စားနေသလား အကြာကြီးခွဲပြီိး တစ်ယောက်တစ်နယ်ဆီနေကြရင်း အလွမ်းတေွတိုးနေခဲ့တာ သူမျက်ကွယ်ပြုခဲ့တယ်....ပြန်ဆုံတဲ့အချိန် မမှတ်မိဘူးအတိတ်တေွဟာ မှောင်မည်းေလသတဲ့ နှစ်ကြိမ်မြောက်ရက်စက်ခြင်း....အခုတော့ဖြင့် မတေွ့ရမမြင်ရသည့် အခြေအနေကုိ တောင့်ခံနိုင်မည် ထင်နေသလားလုိ့ သခင်လေးက လောကကြီးကုိ မေးခွန်းထုတ်ရော့မယ်....
အိမ်ရှေ့စံလည်းအလားတူ သူ့ကျမှကွက်ပြီး ဥပက္ခာပြုလေသလားလုိ့ မေးခွန်းတေွဟာ အဖြေပြန်မပေးတဲ့ ကံတရားကြီးကုိ အထပ်ထပ်တေွမေးခွန်းထုတ်ရင်း ေဒါသတေွဟာပုံချစရာနေရာတစ်ခုကို တသတ်မတ်ထဲနာကျည်းစွာ လက်စားချေတော့မယ်....မိခင်နဲ့သေကွဲကွဲစေတယ်သူ....ဖခင်နဲ့ရှင်ရက်အမုန်းပွားစေခဲ့သူ....ချစ်ရသူနဲ့တစ်မုိးတစ်မြေထဲ ခွဲခွာစေသူ....အပြစ်တေွဟာကျေအေးဖို့ရာ အိမ်ရှေ့စံအတွက် တရားနဲ့ဖြေနိုင်စရာအကြောင်းမှမရှိဘဲ....သူ့ဘက်ကစပြီး အစအဆုံးကြိုးကိုင်ခဲ့တာ လောကကြီးသိမှာပါပဲ....
"သခင်လေး ရောက်ပြိီေလ...."
"အော်...ဟုတ်လား..."
ရှာလေဝေးလေး လိုက်လေပြေးလေး ဖြစ်နေသလား တစ်လောကလုံးကုိမေ့လုိ့ တစ်ယောက်သောသူကုိသာရှာဖေွနေတာ လုိရာအရပ်ရောက်ခဲ့ပြီ သတိရယ်ကာ jeonဆီမှာ....
YOU ARE READING
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
