အိမ်ေရှ့စံအဆောင်ေတာ်ထိ တွဲလာတဲ့လက်တစ်စုံကုိ မဖြုတ်ပါစေနဲ့လုိ့ အကြိမ်ကြိမ်ဆုေတာင်းေနမိသူ သခင်ေလးကတော့ အပျော်ကြီးပျော်ေနရှာတာ ထိန်းမရသိမ်းမရရယ်....
"ဒီမှာခနထိုင်ဦး..."ဆုိတဲ့jeonအသံဟာ စမ်းေချာင်းေလးဖြတ်သွားသလုိ ေအးမြမူကုိ ေဆာင်ကျဥ်းေပးေသာ် ေရတံခွန်နှယ်......
"ဟုတ်..."
ခနဆုိပြီးအိမ်ရှေ့စံအခန်းထဲက ခုံေလးပေါ်ထားခဲ့ပြီး ခနေလးပါပဲပြန်ရောက်လာေတာ့ လက်ထဲမှာေဆးပစ္စည်းေလးအနည်းငယ်နဲ့...
"ေခြထောက်ေခါက်သွားတာထင်တယ်....ေဆးလိမ်းေပးမယ်..."တဲ့ေလ...
"ရ...ရပါတယ်....အိမ်ရေှ့စံ...."
"ငြင်းတာမကြိုက်ဘူး သံတမန်ေလး ငြိမ်ငြိမ်ေန..."
"ဟုတ်..."
Jeonမှာမပျောက်ေသးတဲ့အကျင့်ေလးေတွရှိေသးလုိ့ ပျော်မိတယ်....အရင်လုိ သမားေတာ်ေလးမဟုတ်ေပမယ့် သံတမန်ေလးတဲ့ေလ...ချစ်စရာကောင်းေအာင်ေခါ်တတ်တာ ကျွန်ေတာ်ရဲ့တစ်ဦးတည်းေသာjoenရယ်ပါ....
"နာရင်ေပြာေနာ်..."ဆုိပြီး ေခြထောက်ကုိနာမှာဆုိးလုိ့ထင်တယ် အသာေလးမပြီး ဖိနပ်ချွတ်ပြီး ေခြအိတ်ပါချွတ်ေပးေတာ့ အားနာမိေသးတယ်...ညင်သာမူအလုံးစုံနဲ့ကြင်နာပြနေတော့ ရေွှရင်အစုံဟာပွဲေတာ်အလား မြူးထူးခုန်ေပါက်ေနပြန်ေရာ....
အသာယာေလးေဆးလိမ်းေပးေနတဲ့ လက်ေလးေတွဟာ အရင်လုိေသးေသးေလးေတွမဟုတ်ေတာ့ပဲ ေယာကင်္ျားတစ်ေယာက်အသွင်အပြင်ကို ပံ့ပိုးေပးတဲ့ လက်တစ်စုံဖြစ်ေနပြီ။ေဆးလိမ်းေပးနေတော့ ဒူးေလးေထာက် ေခါင်းေလးငုံကာလိမ်းေပးရှာတယ်။လူကသာေအးစက်တဲ့အသွင်ေဆာင်ေပမယ့် ေနွးထေွးတဲ့ကြင်နာစိတ်ေလးက ရှင်သန်ေနတုန်းပဲ....
"ပြီးပြီ..."ဆိုတဲ့အသံေလးဝင်လာမှ အသိရယ်ကာပြန်ေရာက်လာေလတယ်....
"ဟုတ်....ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ေနာ်...အိမ်ရှေ့စံ..."
"ရပါတယ်...ဒါနဲ့ကုိယ်ေတာ်ထက်ငယ်မယ်ထင်တယ်ေနာ်..."
"ဟမ်....မငယ်ပါဘူး...အိမ်ရှေ့စံက ကျွန်ေတာ်မျိုးထက် ၂နှစ်ငယ်ပါတယ်...."
"တကယ်....ေသးေသးလေးဆုိေတာ့ ငယ်မယ်ထင်ေနတာ..."
"ဟမ်....ေသးေသးေလး....မ....မဟုတ်...."
ကျွန်ေတာ်ဘာဆက်ေပြာရမှန်းေတာင် မသိေတာ့ဘူး အဲ့လုိပဲစတေွ့တုန်းကလည်း အခုလုိပဲ ေသးေသးေလးတဲ့ေလ....ကျွန်ေတာ်ကုိမမှတ်မိေပမယ့် တစ်ချို့အရာေလးေတွက ရှင်သန်ေနသေးတုန်းမို့ ဝမ်းသာမိတယ်....
YOU ARE READING
မောင့်မူပိုင်သမားတော်💘
Fanfictionမောင့်ရောဂါက မောင့်မူပိုင်သမားတော်နဲ့မှ ပျောက်နိုင်မှာ... ________________________________ -zawgyi- ေမာင့္ေရာဂါက ေမာင့္မူပိုင္သမားေတာ္နဲ႕မွ ေပ်ာက္နိုင္မွာ...
