In love with a slytherin boy

Late Draco

DRACO'S POV

Vanmorgen at ik mijn ontbijt op de top van de astronomietoren. Ik was mijn boek aan het lezen, genietend van het uitzicht en gewoon aan het relaxen. Sinds vorig jaar is het mijn plek om even af ​​te koelen. Ik vond het altijd leuk, hou van de sfeer. Ik las mijn boek uit, keek op mijn horloge en begon naar mijn eerste les te gaan; drankjes.

Toen ik de klas binnenkwam, was het bijna vol. Er waren maar een paar mensen vermist, maar ze hadden nog ongeveer 7 minuten om binnen te komen. Ik opende mijn boeken en probeerde over drankjes te lezen, maar mijn gedachten vlogen altijd weg.

Ik zou tijdens het lezen aan iets anders denken. Ik was gewoon niet echt geconcentreerd. Professor Sneep kwam de klas binnen en begon zijn les te geven.

Ik keek naar rechts en Y/N was er niet. Dit onverantwoordelijke en domme meisje ging de klas overslaan? Zo vroeg in het jaar? Mijn gedachte werd onderbroken door Y/N zelf. Ze deed hijgend de deur open. Haar het haar was helemaal in de war, waarschijnlijk van het rennen voor haar leven, proberen niet te laat te komen. Nou, missie mislukt.

"U bent te laat mevrouw Y/N."

"Het spijt me professor, het is omdat-"

'Ik wil niets horen over je dwaze excuus, vijf punten van Huffelpuf.'

Ik lachte een beetje.

Ze keek me boos aan en toen begonnen we weer met onze dagelijkse ruzies.

"Je werkt in teams aan deze mondelinge presentatie." zei Sneep met zijn saaie toon.

Ik ga gewoon samenwerken met Zabini, hij is een eerlijke student.

"Je gaat het project doen met de persoon naast je. Zo gaat het makkelijker." zei professor Sneep.

Maak je een grapje?! Zal ik met dit ding moeten werken?

"Ik verwacht geen klachten over de teams." Hij sprak langzaam uit terwijl hij naar Y/N en I keek.

Wat is er perfecter dan te moeten werken met juffrouw bazig, bitchy, nieuwsgierig Y/L/N.

Ze pakte haar spullen en verliet de klas, ik stond vlak achter haar.

"Het lijkt erop dat mijn partner voor het project een idioot is." Zei ik hard genoeg zodat ze me kon horen.

"Het lijkt erop dat mijn partner voor het project een papa's kleine jongen is die denkt dat hij de stront is terwijl hij dat duidelijk niet is." Zei ze met een strak gezicht.

Ik voelde mijn gezicht rood worden, een boze tint rood. Ik was zo boos! Ze had niet het recht om zo ver te gaan.

"Nou Y/V/N, vertel iedereen waarom je pas in het derde jaar komt? Waar was je eerst? In de dreuzelwereld? Wie zijn je ouders? Heb je er zelfs een?" Zeg ik agressief.

Op het moment dat haar mond openging om me nog een keer te beledigen, legde Cedric zijn hand op haar schouder.

"We moeten J/N gaan."

'Ja...' zei ze terwijl ze me de rug toekeerde en wegliep.

"Dat is het, lafaard! Ga gewoon weg!" Roep ik door de gang.

Later die avond nam ik nog een melatoninepil om te proberen mijn gedachten in slaap te laten vallen. Ik was geen papa's kleine jongen.