In love with a slytherin boy

Halloween

J/N'S POV

Ik bracht de hele dag met Cedric door met praten, schaken, lezen en huiswerk maken, totdat mevrouw Pomfrey zei dat ik moest vertrekken.

"Ik kom na het eten terug." Zei ik met een glimlach.

"Tot ziens." Hij antwoorde.

Ik stond op en ontmoette mijn vrienden in de Grote Zaal om te eten.

"Hé Y/N, ik heb de anderen verteld wat de dreuzels doen voor Halloween en ze waren allemaal verrast, behalve Hermelien natuurlijk." Zei Ginny toen ze me naast haar zag zitten.

"Ja?"

"Nou, dachten we. Vandaag is het Halloween." begon Ron.

'Ja? En dan?'

'Kunnen we vanavond naar de dreuzelwereld gaan om al die trick or treat-dingen te zien?' vroeg Harry aan mij.

"Ik heb ze gezegd dat het geen goed idee is!" antwoordde Hermelien.

"Waarom niet?!" Ginny gilde.

"Nou, omdat het niet de bedoeling is dat we het schoolterrein verlaten!" antwoordde Mione.

"Dat is saai." zei Ron.

"J/N alsjeblieft." zei Ginny tegen me, terwijl ze haar handen in elkaar sloeg alsof ze aan het bidden was.

'Laat me nadenken over een plan om hier weg te komen na het eten.' zei ik grijnzend naar hen.

"Ja! Jij bent de beste!"

'Kunnen Fred en George met ons meegaan?' vroeg Ron.

"Natuurlijk. Nodig zoveel mogelijk mensen uit, het wordt leuk!"

Na het eten ging ik naar Cedric. Ik vertelde hem over mijn plan om met een paar vrienden naar de dreuzelwereld te gaan.

"Wees alsjeblieft voorzichtig en kom heelhuids terug." Zei hij een beetje lachend.

'Ik wou dat je kon komen.'

"Ik wens ook."

DRACO'S POV

Ik heb het altijd goed gevonden als mensen me haten, maar ik haatte het gevoel dat ik iemand iets verschuldigd was. Ik voelde me zo over Y/N. Ze voelde niet alleen haat jegens mij. Ik was haar een verontschuldiging verschuldigd en ik besefte dat ze die deze keer verdiende. Ik heb Cedric bijna vermoord.

Ik rende na het eten door het kasteel om haar te vinden. Ik kon haar nergens vinden, ze was waarschijnlijk ergens in een gemeenschappelijke ruimte. Ik ging naar mijn slaapzaal en vond Blaise verkleed.

"Waarom verkleed je je?"

"We zullen..."

"Blaise, wat is er aan de hand?"

'Als ik het je vertel, kun je het aan niemand vertellen.'

"Oké...? Wat is er?"

"Y/N heeft vanavond een tripje naar de dreuzelwereld georganiseerd, zodat we konden zien hoe ze Halloween vieren en Luna nodigde me uit."

"Wat deed ze?! En... en sinds wanneer ben je bevriend met Luna?"

"We zijn niet echt vrienden, maar ze heeft me wel uitgenodigd. Kijk Draco, je mag dit niet aan de leraren vertellen."

"Ik zal niet."

Als ik wilde dat Y/N me zou vergeven, zou ik haar plannen niet kunnen verpesten, ook al zou ik de leraren er normaal gesproken over hebben verteld.

"Bedankt Draco."

"Hé maat, denk je dat ik met jullie mee kan gaan?"

Dit zou de perfecte manier zijn om mijn excuses aan te bieden en dan zou ik weer gemeen tegen haar kunnen zijn. Ze kan me niet zomaar negeren als we gedwongen worden om de hele nacht samen door te brengen.

"Ik denk het niet..."

"Waarom?"

"Omdat toen ik Luna vroeg of je kon komen, ze zei "nee sorry Y/N zei specifiek Malfidus niet uit te nodigen" sorry maat."

"Dat is prima..."

Nee, dat was het niet, ik moest gaan! Ik verliet de slaapzaal en vertelde Blaise dat ik de nacht in de Astronomietoren zou doorbrengen en ging naar de leerlingenkamer van Griffoendor. Ik zag een klein eerste jaar aankomen, ik trok hem opzij.

"Hé vriend, zou je me het wachtwoord van de leerlingenkamer willen geven, ik was het vergeten, stom van me."

"Ben jij geen Zwadderich?"

"Ja, maar ik kwam om mijn vriend te zien en ze wacht op me in haar slaapzaal en ik ben het wachtwoord vergeten."

"Sorry dat kan ik niet, ze zeiden dat ik het wachtwoord niet kan delen met iemand die niet Griffoendor is."

'Luister, ik heb een geheim. Ik zal het je vertellen omdat je heel erg bijzonder bent. Het meisje dat op me wacht is een 5e jaar, een 5e jaar! En je weet van al die volwassen dingen, nou, ze wacht op me daarboven om wat van die volwassen dingen te doen. Ik denk niet dat je zou willen dat een oude echte tiener 5de jaar boos op je is omdat je haar ervaring hebt verpest, toch?'

'Nou ja... in dit geval zou ik het je wel kunnen vertellen. Het is Oddsbodikins.'

"Dank je, jochie, je bent een redder in leven."

Ik rende naar de Dikke Dame en gaf haar het wachtwoord. Toen ging ik naar de slaapzalen van de jongens en probeerde Harry's kamer te vinden. Toen ik het eindelijk vond, zocht ik naar zijn onzichtbaarheidsmantel. Ik verstopte me eronder en rende terug naar mijn slaapzaal, Blaise stond op het punt te vertrekken. Ik volgde hem.

We kwamen aan buiten het schoolterrein en daar stonden een paar studenten te wachten. Toen kwam J/N eindelijk aan.

"Ok, laten we ervoor zorgen dat iedereen hier is, ik heb de lijst van alle mensen die wilden komen. Daarna kan ik ons ​​laten zien in de buurt waar ik vroeger woonde." Zei ze terwijl ze een stuk papier pakte.

"Dus, kom gewoon naar voren als ik je naam zeg. Hermelien. Ron. Harry. Luna. Ginny. Neville. Cho. Fred. George. Lavendel. Padma. Parvati. Seamus. Dean. Blaise. Goed we hebben iedereen! Verzamel rond en leg je hand op de mijne."

Dat deden we allemaal en toen verschenen we in een donker steegje.

J/N'S POV

Daar waren we dan, in mijn oude buurt. Er kwamen veel herinneringen terug in mijn hoofd.

"Oké mensen! We moeten bij elkaar blijven. Ook! Het is Halloween, willen jullie je niet verkleden als echte dreuzels?"

Ze zeiden allemaal samen ja.

"Maar we hadden geen kostuums mee!" Zegt Hermelien