In love with a slytherin boy

Hogwarts Express Draco

DRACO'S POV

Ik wachtte alleen op de trein nadat mijn moeder me hier had afgezet. Toen de Zweinsteinexpress eindelijk op het perron was, sprong ik erin. Terwijl ik Blaise zocht, hoorde ik drie idioten lachen. Ik herkende deze stemmen. Het was Potter de domme uitverkorene en zijn idiote vrienden.

"Je ziet er altijd uit als dwazen, jullie drie." zei ik terwijl ik grijns.

"Altijd onzin praten." Granger spuugde.

"Zwijg modderbloed."

"Praat niet zo tegen haar!" zei die arme Wemel. Echt de domste van het trio.

Harry stond op om me aan te kijken toen hij hard vroeg: "Heb je geen betere dingen te doen?"

Ik had altijd wel betere dingen te doen dan communiceren met domme ratten zoals zij, maar ik vond het leuk om ze kwaad te maken.

Ik stond op het punt te vertrekken, maar ik zag een onbekend gezicht. Er was een nieuw meisje bij hen. Ze had Y/H/C-haar en keek ons ​​geen idee aan van wat er net was gebeurd.

"Ik denk niet dat we elkaar hebben ontmoet, ik ben Malfidus, Draco Malfidus." Zei ik en stak mijn hand uit.

"J/V/N" zei ze terwijl ze mijn hand stevig schudde.

"Je hebt een goede grip, je zou een goede Zwadderaar zijn." zei ik grijnzend toen ik wegging.

Ik wilde dat ze gesorteerd werd in Zwadderich. Ze zag er interessant uit en ik moest mijn reputatie hoog houden. Dus als ze in een ander huis zou worden gesorteerd, vooral Huffelpuf, zouden we geen vrienden kunnen zijn.

Eindelijk vond ik Blaise, dus nam ik plaats voor hem. We raakten aan de praat, totdat ik Parkinson op ons af zag komen lopen. Ze zat naast me. Ik wist dat ze verliefd op me was, maar ik mocht het meisje echt niet. Ze bleef me aankijken terwijl Blaise en ik het gesprek gaande hielden.

Af en toe kwam ze een beetje dichter bij waar ik zat, tot ze bijna op me lag.

"Parkinson, ruimte?"

"Wat bedoelt u?" Zei ze op een flirterige manier.

"Ga verdomme van me af, dat is wat ik bedoel."

Ze rolde met haar ogen, zuchtte en liet Blaise en mij alleen.

'Vind je niet dat je een beetje hard bent voor haar partner?'

'Nee, wat bedoel je Zabini?'

"Nou, ze vindt je gewoon heel leuk, ze wil niet zo aanhankelijk zijn"

"Nou, dat is ze en het is super vervelend. En sinds wanneer geef ik om een ​​of ander meisje?"

Blaise schudde zijn hoofd en was het met me eens. We brachten de rest van de tijd door met praten over onze zomer, de leraren en de klas die we dit jaar volgden.

Totdat er iets vreemds gebeurde. De hele trein werd donker en koud. Na een paar minuten stilte begonnen dementors de trein in te rennen, van coupé naar coupé. We hadden geluk, want geen van hen kwam bij ons binnen.