In love with a slytherin boy

Christmas

DRACO'S POV

Ik zat in de woonkamer, mijn moeder aan mijn zijde. Mijn vader zat naast mijn tante, Bellatrix.

"Nou, laten we de cadeautjes openmaken, zullen we?" Zei mijn moeder, de stilte verbrekend.

"Natuurlijk." Mijn vader antwoordde.

Na ongeveer een uur dozen openen en kletsen waren we klaar met de cadeautjes. Mijn vader gaf mijn moeder een mooie ketting die ze erg leuk leek te vinden. Ik heb een heleboel dingen ontvangen, zoals elk jaar. Een bos ringen, een nieuwe bezem, geld, broek, een zelfschrijvende ganzenveer etc.

Daarna aten we wat en ging ik naar mijn kamer terwijl mijn ouders en mijn tante samen aan het praten waren over de Heer van het Duister. Elke keer dat ze hem ter sprake brachten, ging ik weg. Alleen de gedachte aan Voldemort bracht de rillingen over mijn rug.

Ik ging aan mijn bureau zitten en opende de la. Ik ging tijdens de feestdagen naar de Wegisweg en zag een prachtige gouden ketting. De man die de winkel bezat, verkocht er hangers bij. Het waren kristallen, elk met een specifieke betekenis. Ik kocht een roze toermalijn medaillon.

De eigenschappen ervan zijn om vreugde en enthousiasme voor het leven te creëren. Het helpt de eigenaar om zich gelukkig te voelen en liefde te vinden. Ik koos het voor Y/N, omdat ik alleen maar wilde dat ze gelukkig zou zijn. Ik realiseerde me dat de avond dat we samen dronken werden. Toen ze zei dat ze niet verliefd was op Ginny, voelde ik me op allerlei manieren. Ik groef dieper en begreep dat ik medelijden met haar had, omdat ik wist dat ze het verdiende om bij iemand te zijn van wie ze hield en van haar zal houden de hele dag dezelfde.

Ik stopte de ketting in een bruine envelop, verzegelde hem en stopte hem in een doos, wikkelde hem in zwart papier en zette er een groene strik op. Ik gaf het pakket aan Ulysse en stuurde hem naar de Wemel's.

J/N'S POV

Na het eten verzamelden we ons allemaal rond de kerstboom. Het was tijd om de cadeautjes open te maken. Mevrouw Wemel heeft voor ons allemaal een trui gebreid met de eerste letter van onze naam erop. Iedereen deed die van hen aan en het was eigenlijk heel comfortabel. Hermelien en Carlo hadden de cadeaus die ze voor ons hadden gekregen hier achtergelaten, omdat ze moesten vertrekken en terug moesten naar hun ouders. Ced gaf Harry een mooie blauwe hoodie en chocolaatjes. Ron kreeg veel eten en ik maakte de cadeaus van mijn ouders open. Veel kleren, geld, een nieuw paar schoenen.

"Hier Y/N, een laatste cadeautje kwam binnen terwijl ik het avondeten aan het klaarmaken was." zei mevrouw Wemel.

Ik nam de doos. Het was in zwart papier gewikkeld en had een groene strik erop.

Ik opende het. Er zat een envelop in. Ik nam het kleine voorwerp nadat ik het papier had verscheurd. Het was een ketting met een kristallen hanger. Het was werkelijk prachtig. Er zat een briefje bij.

Roze Toermalijn

De eigenaar van dit juweeltje zal vreugde en diepe liefde zoeken. Ze zullen altijd hun enthousiasme voor het leven uiten.

Het handschrift kwam me bekend voor, maar ik kon echt niet zien van wie het was.

"Van wie is het?" vroeg Ginny.

"Ik weet het niet. Er staat geen naam op. Ik antwoordde.

'Het is waarschijnlijk een cadeau dat je ouders zijn vergeten te sturen,' voegde meneer Wemel eraan toe.

"Waarschijnlijk." zei ik, terwijl ik het medaillon om mijn nek deed.

"Nou, het is een mooi cadeau." Zei Ginny en keek me glimlachend aan.

"Het is." Ik voegde toe.

"De persoon die je dit heeft gestuurd moet je echt leuk vinden, want dat ziet er niet goedkoop uit." zei Harry terwijl hij het juweel bekeek.

"Je hebt een rijke bewonderaar!" zei Ginny voor de grap.

'Het is waarschijnlijk gewoon van mijn ouders.'

"Waarom hebben ze het dan niet ondertekend?" vroeg Harry.

'Nou, wie zou me anders cadeaus sturen?'

'Een rijke geheime bewonderaar! Zoals ik al zei.' Gini lachte.

"Dat betwijfel ik!" zei ik lachend met haar.

"Haal dat geld meisje!" zei Harry.

We begonnen allemaal samen te lachen toen Molly en Arthur elkaar hun cadeautjes gaven.

"Nou, het wordt laat, ik moet waarschijnlijk gaan studeren." Zei Percy terwijl ze opstond.

"Wacht Percy! Blijf, het is Kerstmis!" zei ik terwijl ik hem aankeek.

Hij bloosde en verstijfde even.

"Kom op maat, geef haar antwoord." zei Fred.

"Aarde die Percy roept, aarde die Percy roept." voegde Joris toe.

"Hm ja zeker." zei Percy terwijl ze weer ging zitten.

Hij glimlachte naar me, voordat de gebruikelijke chaos terugkwam in onze realiteit.

"Fijne kerst jongens." zei ik terwijl ik ze allemaal glimlachend aankeek.

Ook al was mijn moeder er niet om het met mij te vieren, ik denk dat het een van de beste kerstdagen was die ik ooit heb gehad.