In love with a slytherin boy

Potions Y/N

J/N'S POV

Ik werd wakker en trok mijn uniform aan. Ik had zin in mijn eerste lessen! Ik deed wat lichte make-up op en ging naar de gemeenschappelijke ruimte. Ik was zo druk bezig met mijn agenda te bekijken dat ik een lange man tegen het lijf liep, viel en al mijn boeken en papieren liet vallen. Ik keek op toen de man een droevig gezicht trok. Hij stapte af en begon mijn papieren op te rapen. Hij gaf me toen zijn hand om me van de grond te helpen. Hij glimlachte naar mij.

'Drankjes, eerste periode van je eerste dag van je eerste jaar op Zweinstein. Ik begrijp het.' zei hij terwijl hij naar mijn agenda keek.

Ik lachte een beetje. 'Het lijkt erop. Is het erg?'

"Nou, niet bepaald slecht, de leraar is gewoon een beetje streng, dat is alles. Doe wat hij zegt en het komt goed." zei hij een beetje lachend.

"Ik ben meestal een goede student, dus er zou eigenlijk geen probleem moeten zijn."

'Het spijt me dat ik je tegenkwam, het was niet mijn bedoeling. Ik ben trouwens Cedric Diggory.'

"J/V/N."

"Ja, ik weet het! Ik bedoel- Je bent het nieuwe 3e jaar toch?" zei hij terwijl hij naar de grond keek met een nerveuze glimlach.

"Ja dat ben ik, is het zo duidelijk?" vroeg ik terwijl ik een onzeker gezicht trok.

"Nee maak je geen zorgen! "Je doet het geweldig, ik herinner me je nog van de sorteerceremonie!" zei hij met een glimlach.

"Ik snap het." zei ik, blozend naar de grond kijkend.

Hoe herinnerde deze schattige kerel me in godsnaam?!

"Ik heb vanmorgen een vrije periode. Ik kan je naar je les brengen als je wilt? Het is je eerste jaar, dus misschien kan ik je helpen je weg te vinden door het kasteel dat je kent. Hij stelde voor.

"Dat zou geweldig zijn, heel erg bedankt!"

We begonnen door het kasteel te lopen. We stapten op de roltrap en ik verloor een fractie van een seconde mijn evenwicht. Zijn reflexen waren vrij snel, want hij greep meteen mijn arm zodat ik niet viel. Ik glimlachte naar hem en nam zachtjes mijn arm weg van zijn hand.

"Sorry daarvoor. Ik ben gewoon een heel tactiel persoon", zei hij blozend.

"Maak je geen zorgen, het is oké." zei ik terwijl ik naar hem glimlachte.

We praatten terwijl we naar mijn klas gingen. Het gesprek met hem was zo gemakkelijk. Het voelde alsof we elkaar al heel lang kenden. We sloegen een hoek om en Malfidus botste tegen me aan.

"Kijk uit waar je heen gaat!" zei hij voordat hij vertrok.

"Ik denk dat de grond je leuk vindt vandaag!" zei Cedric terwijl hij een beetje lachte.

Hij hielp me mijn spullen weer op te rapen en we lachten er gewoon om.

"Eerlijk gezegd, let niet op Malfidus, hij is gewoon een klootzak."

"Ik vind hem niet erg, ik vind het gewoon grappig eerlijk gezegd." ik zei

"Ik hou van de manier waarop je denkt! Want eerlijk gezegd, als je Malfidus persoonlijk gaat opvatten, "ga je jezelf gewoon pijn doen."

We zijn bij mijn toverdrankjesklas. We namen afscheid en ik stapte binnen.

Ik zag Hermelien naast Harry zitten en Ron naast een blond meisje dat ik nog nooit eerder had gezien. Ze keek heel vaak naar hem en hij was gewoon niet erg op zijn gemak denk ik.

Omdat de enige mensen die ik kende in deze klas al met iemand zaten, zat ik alleen. Ik keek naar de tijd en de klas stond op het punt te beginnen, maar de leraar was er niet. Maar toen 9.00 uur op de klok verscheen en een lange, donkerharige man de kamer binnenkwam. Zijn halflange haar bleef steken in de wind die hij maakte door zo hard te lopen, hij kwam vooraan en draaide zich dramatisch naar ons toe.

"Ik ben professor Sneep voor degenen die nieuw zijn in mijn klas. Sla pagina driehonderdnegentig...vier op."

Ik opende snel mijn boek toen ik de deur van de klas voor de tweede keer hoorde opengaan. Iedereen draaide zich om en het was Malfidus die in de deurpost stond.

'Meneer Malfidus, u bent te laat.'

"Ik weet het, het spijt me professor."

"Neem plaats naast mevrouw Y/L/N."

'Is er geen andere plek waar ik zou kunnen zitten?'

"Nee." zei hij resoluut.

Ik keek de kamer rond en er waren toch geen vrije plaatsen. Betekende dit dat ik de rest van het jaar aan Malfidus zou vastzitten?

"Veel plezier gehad met Diggory vanmorgen, hè?" Hij fluisterde.

'Hoe gaat het met je zaken?'

"Ik ben een nieuwsgierige man, wat kan ik zeggen."

"Je bent verre van een man te zijn."

"Oh fuck you!"

"Je zou willen."

Hij hapte naar adem en hield toen zijn mond. Toen begon hij een appel te eten. Serieus? Een appel? In de klas?

'Meneer Malfidus, het is niet de bedoeling dat u in de klas eet! Je was te laat en nu dit? 5 punten verwijderd van Zwadderich."

"Ha!" fluisterde ik tegen hem.

"Mevrouw J/L/N heeft u iets te delen met de klas?"

"Hm nee..." zei ik zacht.

"Dat is wat ik dacht."

Aan het einde van de les ging ik naar professor Sneep.

'Professor, kan ik ergens anders gaan zitten?'

'Nee, dit is jouw plek voor de rest van het jaar.'

"Maar-"

'Nee. Dit is definitief.'

Ik vertrok, teleurgesteld. Malfidus kwam uit het niets tevoorschijn.

"Het lijkt erop dat je aan mij vastzit Y/L/N."

"Hou je mond Malfidus."

"Al sterk met de houding." zei hij grijnzend.

"Oh stop het." hoorde ik Cedric achter ons zeggen.

We draaiden ons allebei om en zagen Diggory met een walgend gezicht naar Malfidus kijken. Malfidus rolde met zijn ogen en vertrok.

Cedric en ik gingen naar de gemeenschappelijke ruimte voor onze pauze en gingen toen naar onze lessen. De rest van de dag verliep vrij normaal.

Toen het eten kwam, ging ik naar de tafel van Griffoendor en ging naast Harry zitten. H