In love with a slytherin boy

Quidditch Draco

DRACO'S POV

Vandaag was de eerste Zwerkbalwedstrijd van het jaar. Het was Zwadderich tegen Griffoendor. We moesten winnen, ik moest vandaag de verklikker pakken. Anders zou mijn vader super gek zijn. Ik ging ontbijten en mijn eerste menstruatie.

Daarna had ik vrij voor de tweede periode, zodat het team en ik me konden voorbereiden. Ik trok mijn Zwerkbal-outfit aan en ging het veld op. We wachtten tot de wedstrijd zou beginnen, toen Pansy het team kwam begroeten.

"Hallo Draco!" Zei ze op een flirterige manier.

"Ik heb geen tijd voor je onzin Pansy."

"Oh kom op, ik wilde je alleen maar succes wensen."

"Nou, je hebt het gezegd, nu kun je gaan!"

"Ik haat je." zei ze terwijl ze met haar ogen rolde.

"Nou goed, want het is wederzijds." Zei ik met een grijns.

Ze stompte haar voeten op de grond en vertrok. We kwamen op het veld, de wedstrijd ging beginnen. We pakten onze bezems en begonnen te vliegen.

De wedstrijd ging goed, we stonden aan de leiding! Plotseling zag ik de verklikker voor mijn ogen vliegen. Ik versnelde om het te vangen. Ik wist dat Potter vlak achter me stond en hem ook probeerde te vangen.

Ik passeerde voor Y/N en haar vrienden, we keken elkaar even aan en het deed rillingen over mijn lichaam lopen. Ik probeerde me te concentreren en versnelde nog meer zodat ik Potter kon kwijtraken.

Hij kwam naar mijn niveau, dus besloot ik hem met mijn elleboog in zijn buik te slaan. Hij kreunde, ik grinnikte. De verklikker veranderde van richting, in mijn ogen zag ik Y/N lachen met Diggory. Ze had ook zijn trui aan. Ik kon het zien aan de grootte ervan.

Al deze scène leidde me af en ik verloor de verklikker. Toen, twee seconden later, was het in Potter's handen. Ik kon het niet geloven. We verloren de wedstrijd omdat ik naar een meisje keek! Papa zal zo teleurgesteld zijn!

Ik zag Y/N en haar vrienden Potter aanmoedigen voor zijn vangst. Ik was een beetje boos op haar omdat ze me het spel had laten verliezen, dus liep ik tegen haar aan.

"Je staat me in de weg."

"Nou, ik ken iemand die niet tegen verlies kan!" schreeuwde ze naar me.

Ik wilde gewoon naar mijn slaapzaal, dus ik negeerde haar en liep gewoon sneller. Toen ik de kamer binnenkwam, was Blaise daar al.

"Ik ga onder de douche." zei hij.

"Oh nee Blaise, ik wilde gaan." Ik kreunde, uitgeput.

"Prima, ik ga wel achter je aan." Hij zuchtte.

Ik stapte de badkamer in en deed mijn kleren uit. Ik keek naar mezelf in de spiegel en begon ineens te huilen. Ik kon het niet helpen.

Ik had de laatste tijd zoveel nieuwe gevoelens en ik wist gewoon niet hoe ik ermee om moest gaan. Ik wist niet eens wat ze waren. Ik wilde gewoon stoppen met het bestendigen van dit personage dat ik de afgelopen twee jaar heb geïncarneerd. Ik was uitgeput.

Soms wilde ik gewoon 'sorry' kunnen zeggen tegen de mensen om wie ik gaf. Maar ik kon niet. Ik stapte onder de warme douche en begon mijn haar te wassen. Ik liet het water over mijn zere schouders glijden. Het is lang geleden dat ik heb gespeeld, dus mijn lichaam deed een beetje pijn na de Zwerkbal. Ik bleef in verwarring huilen, totdat Blaise op de deur klopte.

"Hé Draco, ben je dood?"

"Hm nee waarom?" Ik zei snuivend.

"Omdat je er al 40 minuten bent, duurt het meestal maximaal 7 minuten."

"Het gaat goed met mij."

Ik besloot weg te gaan voordat Blaise zou gaan denken dat er iets mis was. Ik kleedde me aan in een simpele zwarte broek, coltrui en een riem. Ik kwam uit de badkamer en Blaise stapte in.

'Ik denk niet eens dat je genoeg water voor me hebt achtergelaten.'

Ik wilde 'sorry' zeggen, maar het kwam er nooit uit.

"Ik laat je de volgende keer eerst gaan." Zei ik in plaats daarvan.

"Bedankt."

Ik wilde naar de bibliotheek, maar ik had gewoon zin om ergens anders heen te gaan. Ik ging naar Zweinsveld en ging in The Three Broomstick. Ik wilde gewoon geen drama meer en een goed boterbier.