In love with a slytherin boy

Spell

DRACO'S POV

Het was eindelijk weekend. Ik werd vanmorgen wakker, ging onder de douche en trok een zwarte broek, een zijdeachtige zwarte blouse en een riem aan. Ik ging naar de Grote Zaal voor het ontbijt.

"Je ziet er zo goed uit Dracoooo!"

'Ik ken Pansy.'

Ik?

"Goedemorgen Blaise."

"Hé! Goed geslapen?"

"Ja waarom?"

'Je praat in je slaap.'

"Ehm-"

"Sorry dat ik je ontmasker."

"Wat zei hij?" vroeg Pansy met een flirterige stem.

"Gaat je niets aan." zei ik terwijl ik Blaise met grote ogen aankeek.

"Nou, hij zei-"

"Blaise, waag het niet."

"Oke prima."

Ik wist niet eens dat ik in mijn slaap sprak. Na dit heel ongemakkelijke moment ging ik naar de astronomietoren.

Ik wilde wat spreuken oefenen. Er is er een die ik dolgraag zou proberen. Ik heb het opgezocht in een paar boeken en het heet Expecto Patronum. Blijkbaar, als je goed genoeg bent, komt er een dier in blauw licht uit. Ik heb het meerdere keren geprobeerd, maar het werkte nooit. heks zal moeten denken aan hun gelukkigste en diepste herinnering."

Wat was mijn gelukkigste herinnering? Ik heb er lang over nagedacht en besefte dat ik er geen had. Ik ben ongelukkig sinds mijn geboorte. Ik dacht dat alle keren dat mijn ouders nieuwe spullen voor me zouden kopen, mijn gelukkigste herinnering zouden zijn, maar dat gebeurde niet. Ze waren niet diep genoeg.

Teleurgesteld vertrok ik en bleef de rest van de dag in mijn slaapzaal nadenken over dit alles. Ik wed dat Ron de spreuk kan produceren. Ik was zo nutteloos, verdrietig. Ik wou dat ik van deze reputatie af kon komen die ik bij moet houden en gewoon mezelf kan zijn. Maar als mijn vader hoorde dat zijn zoon "zacht" werd, zou hij me waarschijnlijk vermoorden.

Blaise kwam de kamer binnen.

"Wil je gaan wandelen Draco?"

"Zeker wel."

We gingen naar buiten en liepen over het schoolterrein.

"Wat gebeurd er."

"Niks."

"Draco ik ken je."

'Ik kan geen Patronus-bedel maken.'

"Nou, maak je daar niet druk om, het is normaal! Dat is behoorlijk geavanceerd spul."

'Weet jij hoe je een Patronus maakt?'

"Nou ja, je denkt aan je gelukkigste herinnering."

"Ja, nou blijkt dat ik er geen heb."

"Wat bedoel je! Je ouders hebben je alles gegeven wat je als kind wilde, dat zou me het gelukkigste kind ter wereld hebben gemaakt."

"Nou, blijkbaar is het niet genoeg. Er is een diepe verbinding voor nodig of zoiets." Zei ik terwijl ik met mijn ogen rolde.

"Maak je geen zorgen, we zijn nog jong. Je hebt genoeg tijd om goede herinneringen te creëren zodat je een Patronus kunt maken."

"Ik denk het wel..."