💙Part 6💙

834 63 0
                                    

Zawgyi

ျမန္မာပလာဇာကားပါကင္တြင္ကားတစ္စီးထိုးရပ္ကာထိုကားေပၚမွအသက္၄၀အရြယ္ေလာက္႐ွိေသာ္လဲက်က္သေရ႐ွိစြာလွပေၾကာ့႐ွင္းေနတဲ့အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးရယ္ကာတြန္းအက်ႌဝမ္းဆက္ကိုဝတ္ဆင္ထားျပီးေျခာက္ေပေက်ာ္အရပ္ေတာင့္တင္းတဲ့ခႏၡာကိုယ္႐ွိၿပီးေခ်ာေမာတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရယ္ဟူဒီအႀကီးႀကီးကိုဝတ္ဆင္ထားၿပီယုန္ေပါက္ေလးလိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရယ္ကားေပၚကဆင္းလာၾကသည္။

"လာဟီး႐ိုး....ဝင္ရေအာင္.."သူသစ္ထူးရဲ႕လက္ကိုဆြဲကာအထဲကိုေခၚသြားေလသည္။

အထဲေရာက္ေတာ့သစ္ထူးအံျသမင္သက္ရေတတာ့သည္။သူဒီလိုေနရာကိုTVထဲမွာၾကည့္ဖူးေပမဲ့အျပင္မွာေရာက္ဖူးလိမ့္မယ္လို႔တစ္ခါမွမထင္မိတာအမွန္ပါ။

"အေပၚတတ္ရေအာင္ဟီး႐ိုး..."ဟုေျပာကာစက္ေလွကားေ႐ွ႕ေခၚလာသည္။

သစ္ထူးစက္ေလွကားကိုျမင္ေတာ့ဟိန္းကိုၾကည့္ကာ

"ငါမသြားရဲဘူး...ေၾကာက္တယ္..ဒါႀကီးကေရြ႔ေနတာငါ..ငါျပဳတ္က်သြားမွာေပါ့.."

"ဟားဟား...ဟီး႐ိုးရာ...ကေလးေလးက်ေနတာပဲ...လာသစ္လက္ကိုကိုင္ဟီး႐ိုးလံုးဝျပဳတ္မက်ေစရဘူး...သစ္ကိုယံုတယ္မလား..."(A/Nအမယ္ေလးစကားေတြသိပ္တတ္)

"အင္းငါသစ္ကိုယံုတယ္..."ဟုေျပာကာသစ္လက္ကိုကိုင္ၿပီးသူေျခေထာက္တစ္ဖက္ကိုစက္ေလွကားေပၚတင္လိုက္သည္။ယိုင္သြားတဲ့သူခႏၡာကိုယ္ေၾကာင့္သစ္ထူးျပဳတ္က်ေတာ့မယ္ထင္ၿပီးမ်က္လံုးႏွစ္ဖက္စံုမွိတ္ကာေၾကာက္လန္႔ေနခဲ့ေပမဲ့တကယ္တမ္းေတာ့ျပဳတ္က်မသြားခဲ့ပဲသန္မာတဲ့လက္တစ္စံုကသစ္ထူးရဲ႕ခါးကိုဖက္ကာထိန္းေပးထားခဲ့သည္။သစ္ထူးမ်က္လံုးအသာဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ဟိန္းကသူကိုစိတ္ပူတဲ့အၾကည့္မ်ိဳးနဲ႔ၾကည့္ေနသည္။သူကိုယ္တိုင္လဲဟိန္းရဲ႕မ်က္ဝန္းတစ္စံုကိုစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။

ေဒၚခ်ယ္ရီကေတာ့အေ႐ွ႕ကသားငယ္နဲ႔သားမက္ျဖစ္သူကိုၾကည့္ၿပီးႏွေခါင္းေသြးလ်ံေနၿပီျဖစ္သည္။စိတ္ထဲတြင္လည္း

*အမယ္ေလး..ငါသားကခုလိုက်ေတာ့လဲလူႀကီးတစ္ေယာက္လိုပါပဲလား...*

ကျွန်တော်ယောက်ကျားအမျိုးကောင်းသား(Complete)Where stories live. Discover now