[Unicode]
သစ်ထူးတို့ဆေးရုံရောက်တော့ကောင်တာတွင်အခန်းနံပါတ်မေးပြီး အခန်းရှိရာကိုထွက်လာခဲ့ကြသည်။
မေမေကိုထားတဲ့အခန်းရှေ့ရောက်တော့ သူအသက်ဝဝရှူကာဝင်လာခဲ့သည်။ကုတင်ပေါ်တွင်ဆေးပိုက်ပေါင်းများစွာနဲ့အသက်ရှူနေရသည့် မေမေ့ကိုကြည့်ပြီးသူစိတ်မကောင်းပေ။
သစ်ထူးကုတင်ဘေးကခုံတွင်ထိုင်ကာဆေးပိုက်တွယ်ထားတဲ့မေမေ့ရဲ့လက်ကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
"ခုမှ လာဖြစ်တဲ့အတွက် သားတောင်းပန်ပါတယ် မေမေအမြန်ဆုံးသတိရလာပါတော့နော် သစ်နားမှာမေမေရှိမှဖြစ်မယ် "
သူပြောရင်းမျက်ရည်တွေစီးကျလာ၏။မေမေလက်ပေါ်မျက်နှာအပ်ကာငိုကြွေးမိသည်။ရဲသွေးနဲ့ရာဇာလဲ သစ်ထူးကိုကြည့်ပြီး စိတ်မကောင်းကြပေ။
သူမျက်ရည်များကိုသုတ်လိုက်ပြီးထရပ်ကာ
"ပြန်ခွင့်ပြုပါအုံးမေမေ နောက်နေ့မှမေမေကြိုက်တဲ့ပန်းဝယ်ပြီး ထပ်လာခဲ့ပါ့မယ် "
သူတို့ဆေးရုံကထွက်ပြီးကားဆီကိုပြန်လာခဲ့သည်။
"ဦးလေးကြီး ကျွန်တော်ဦးလေးကြီးအိမ်ကိုမလိုက်တော့ဘူး "
"ဘာလို့လဲ "
"ရန်သူရဲ့အားနည်းချက်ကို သိချင်ရင်အနားမှာနေပြီးလေ့လာသင့်တယ်မလား "
သစ်ထူးရဲ့စကားကြောင့်ရာဇာပြုံးမိသွားသည်။သစ်ထူးကသူထင်ထားတာထက် ပိုပြီးထက်မြက်လွန်းသည်။
"ကောင်းပြီလေ "
ရာဇာကားကိုဆေးရုံကနေဟိန်းမင်းသစ်တို့အိမ်ကိုမောင်းလာခဲ့သည်။
"ပွမ်း ပွမ်း "
ရာဇာကားဟွမ်းတီးတော့ခြံစောင့်ဦးလေးကြီးကပြေးဖွင့်ပေးလေသည်။
သူလဲကားကိုအိမ်ရှေ့ထိရောက်အောင်မောင်းဝင်လိုက်သည်။
ဟိန်းဧည့်ခန်းထဲမှာထိုင်နေရင်းကားဟွမ်းတီးသံကြောင့်ထွက်ကြည့်မိသည်။ကားပေါ်ကဆင်းလာတဲ့သူကြောင့် ဟိန်းမသိမသာပြုံးမိသွားသည်။ပျော်လဲပျော်သွားသည်။သို့ပေမဲ့ မျက်နှာကိုပြန်တည်ကာ
YOU ARE READING
ကျွန်တော်ယောက်ကျားအမျိုးကောင်းသား(Complete)
Romanceမတူညီတဲ့နေရာနှစ်ခုကကောင်လေးနှစ်ယောက်၏တွေဆုံမူကနေအချစ်တွေဘယ်လိုဖြစ်ပေါ်လာမလဲ။ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့အချစ်ကရောသာယာဖြောင့်ဖြူးနိုင်ပါ့မလားဆိုတာ Start Date: 3.9.2021 End Date : 23.3.2022
