[Unicode]
"ဒေါက် ဒေါက် "
အပြင်ကတံခါးခေါက်သံကြောင့် သစ်ထူးလန့်နိုးလာသည်။စားပွဲပေါ်ကနာရီကိုကြည့်မိတော့ ၆နာရီထိုးနေပြီဖြစ်သည်။ညကအတွေးလွန်နေတာနဲ့ အိပ်တာနောက်ကျသွားသည်။
"ဒေါက် ဒေါက် "
အပြင်က အဆက်မပြတ်တံခါးခေါက်သံကြောင့် သူကုတင်ပေါ်ကဆင်းကာ တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သည်။
"ဪ ဇော်မျိုး "
"ဘာတွေဖြစ်ကုန်တာလဲ သစ်ထူး ငါကြားခဲ့တဲ့သတင်းတွေကအမှန်တွေပဲလား "
"အင်း "
"မင်းဘာတွေလျှောက်လုပ်နေတာလဲ မင်းဒီလိုလုပ်တာကမင်းနဲ့ဟိန်းမင်းသစ်ပိုဝေးသွားနိုင်တာမင်းမသိဘူးလား "
"ငါ့မှာရွေးချယ်စရာမရှိဘူး "
"ဟင်းးး မင်းစိတ်ထဲဘာတွေတွေးနေလဲငါမသိတော့ဘူး ဒါမဲ့လိုအပ်ရင်ပြော ငါအမြဲရှိတယ် "
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ကွာ "
"ငါသွားပြီ "
"အင်း ဪ တန်းလျားမှာရဲသွေးလဲရှိတယ် မင်းတို့နှစ်ယောက်သတ်မနေကြနဲ့အုံး "
"အေးပါ ငါသိပါတယ် "
ဇော်မျိုးထွက်သွားတော့မှ သစ်ထူးအခန်းတံခါးပိတ်ကာအခန်းထဲဝင်လာခဲ့သည်။
ဟိန်းအားလုံးပြင်ဆင်ပြီးအောက်ထပ်ဆင်းလာခဲ့သည်။ထမင်းစားခန်းထဲဝင်တော့ မလတ်ကမနက်စာပြင်နေသည်။သစ်ထူးကိုတော့မတွေ့ရသေးပင်။
"ဘယ်သူကိုရှာနေတာလဲဟိန်း မဟုတ်မှသစ်ထူးကိုလား "
ဟိန်း သစ်ထူးကိုရှာနေမှန်း သူခိုးလူမိသလိုဖြစ်သွားတာကြောင့် သူထမင်းစားပွဲဝိုင်းတွင်ဝင်ထိုင်ကာ
"ကျွန်တော်က သူကိုဘာလို့ရှာရမှာလဲ မတွေ့ရရင်ပိုတောင်ကောင်းသေးတယ် "
ထမင်းစားခန်းရှေ့ အထဲမဝင်သေးပဲရပ်နေတဲ့သစ်ထူး။ဟိန်းရဲ့"မတွေ့ရရင်ပိုကောင်းသေးတယ်"ဆိုတဲ့စကားကြောင့် သစ်ထူးရင်အစုံဟာနာကျင်သွားရသည်။သို့ပေမဲ့ နာကျင်မူကိုဖုံးဖိကာ မျက်နှာထက်ဟန်ဆောင်အပြုံးကိုတပ်ဆင်ပြီး ထမင်းစားခန်းထဲကိုဝင်လာခဲ့သည်။
YOU ARE READING
ကျွန်တော်ယောက်ကျားအမျိုးကောင်းသား(Complete)
Romanceမတူညီတဲ့နေရာနှစ်ခုကကောင်လေးနှစ်ယောက်၏တွေဆုံမူကနေအချစ်တွေဘယ်လိုဖြစ်ပေါ်လာမလဲ။ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့အချစ်ကရောသာယာဖြောင့်ဖြူးနိုင်ပါ့မလားဆိုတာ Start Date: 3.9.2021 End Date : 23.3.2022
