💙Part 4💙

980 69 4
                                    

Zawgyi

ဟိန္းမင္းသစ္နဲ႔သစ္ထူးလြင္တို႔မဂၤလာပြဲအားလံုးၿပီးစီးသြားေတာ့ၿမိဳ႕ကိုျပန္ဖို႔ျပင္ဆင္ေနၾကသည္။

သူတို႔အားလံုးျပင္ဆင္ၿပီးသြားေတာ့ျပန္ဖို႔ရြာထိပ္မွာရပ္ထားတဲ့ကားဆီကိုေလ်ွာက္လာခဲ့ၾကသည္။ရြာသူရြာသားေတြအားလံုးလဲလိုက္ပို႔ၾကသည္။

"ကဲအားလံုးပဲသြားၿပီဗ်ာ....ခုလိုကြၽန္ေတာ္တို႔မိသားစုကိုဝိုင္းဝန္းေစာက္ေ႐ွာက္ေပးၾကလို႔ဘယ္လိုေက်းဇူးတင္ရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူးဗ်ာ.."

"ေက်းဇူးေတြမလိုပါဘူးမင္းသူရာ..မင္းကငါတို႔အတြက္သူစိမ္းမွမဟုတ္ပဲ...မင္းရြာကိုႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္လာခဲ့ငါ့တို႔တစ္ရြာလံုးကႀကိဳဆိုေနပါတယ္ကြာ...ၿပီးေတာ့သစ္ထူးေလးကို​ေသခ်ာေစာက္ေ႐ွာက္ေပးပါလို႔ငါေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္.."

"စိတ္ခ်ပါကြာ...သားသစ္ထူးေလးကိုငါ့သားအရင္းတစ္ေယာက္လိုေစာက္ေ႐ွာက္မွာပါ.."

"ေအးပါကြာ...ေနေတာင္ေတာ္ေတာ္ျမင့္ေနၿပီ...သြားၾကေတာ့ေလ.."

"သြားၿပီ..ကဲအားလံုးကားေပၚတတ္ၾက..."

"သစ္ထူးေရ....သစ္ထူး..."ဟိုးအေဝးႀကီးကေနပုဆိုးမကာေျပးလာျပီးသစ္ထူးနာမည္ကိုေအာ္ေခၚေနတဲ့ေဇာ္မ်ိဳးေၾကာင့္သစ္ထူးကားေပၚမတတ္ေသးပဲရပ္ကာေစာင့္ေနသည္။

"ဟူး...ေမာလိုက္တာသစ္ထူးရာ...."

"ေဇာ္မ်ိဳးရာ..အသက္လဲထြက္သြားပါအုန္းမယ္..."

"ငါဒီလိုမွ..ေျပးမလာရင္မင္းကိုဘယ္မွီေတာ့မလဲကြ....ငါေတာထဲေရာက္ေနလို႔မင္းမဂၤလာပြဲမွာမစားလိုက္ရဘူး...ေတာ္ေသးတာေပါ့မင္းတို႔မသြားၾကေသးလို႔...ေရာ့ဒါကငါက်ားစြယ္နဲ႔လုပ္ထားတဲ့ဆြဲႀကိဳးမင္းအတြက္..."ေဇာ္မ်ိဳးေျပာရင္းမ်က္ရည္ေတြက်လာတာေၾကာင့္ပုဆိုးနဲ႔ေကာက္သုတ္ေနသည္။သစ္ထူးလဲမ်က္ရည္မ်ားဝဲလာကာ

"ေက်းဇူးပါသူငယ္ခ်င္းရာ....ငါမင္းကိုအျမဲသတိရေနမွာ...."

"ငါမင္းအတြက္ဝမ္းသာတယ္သစ္ထူး....ခုေတာ့မင္းရဲ႕မင္းသားေလးေပၚလာၿပီေပါ့..."ေဇာ္မ်ိဳးေျပာေတာ့သစ္ထူးကားေပၚကဟိန္းကိုလွည့္ၾကည့္မိသည္။ဟိန္းကလဲသူကိုၾကည့္ကာရီျပေနသည္။သူလဲျပန္ျပံဳးျပကာေဇာ္မ်ိဳးဘက္ျပန္လွည့္ၿပီး

ကျွန်တော်ယောက်ကျားအမျိုးကောင်းသား(Complete)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora