💙Part 11💙

804 54 2
                                    

Zawgyi

ဟိန္းနဲ႔ရဲေသြးတန္းလ်ားကထြက္သြားေတာ့သစ္ထူးတစ္ေယာက္တည္းတံခါးဝေလးမွာအသက္မဲ့သူပမာငုတ္တုပ္ထိုင္ခ်ကာအေဝးတစ္ေနရာကိုစိုက္ၾကည့္ၿပီးမ်က္ဝန္းအိမ္ထဲ၌္မ်က္ရည္မ်ားေဝ့သီလာသည္..။

"ငါဒီေနထိ..အပင္ပန္းခံသည္းခံလာခဲ့တာ...တစ္ေန႔သစ္ျပန္လာရင္ငါ့ကိုကာကြယ္ေပးမယ္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ေလ...အခုသစ္ကငါ့ကိုမကာကြယ္ေပးဘူးဆိုေတာ့ငါဘယ္လိုခံႏိုင္ရည္႐ွိေတာ့မွာလဲ..အီးဟီး...ငါရဲေသြးလက္ကေနဘယ္လိုလြတ္ေအာင္ေနရမွာလဲငါမသိေတာ့ဘူး...ဟင့္...."

"သစ္ထူး...."
သစ္ထူးေ႐ွ႕႐ိုး႐ွင္းတဲ့ကတၱိပါဖိနပ္ေလးကိုစီးထားတဲ့ေျခတစ္စံု။သစ္ထူးအသာေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့သူကိုဂ႐ုဏာမ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ငံုၾကည့္ေနတဲ့မမျမဴ  ...။သူမသစ္ထူးေ႐ွ႕ထိုင္ခ်ကာသစ္ထူးရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေလးကိုဖက္လိုက္ၿပီးေက်ာေလးကိုပြတ္ေပးလိုက္သည္..။

"ငိုလိုက္ပါသစ္ထူးရယ္...ဝေအာင္ငိုလိုက္ေနာ္..ဘဝဆိုတာဒီလိုပဲကေလးရဲ႕...ၿပီးရင္ဒီေန႔ျဖစ္ခဲ့တာေတြကိုေမ့ၿပီးမနက္ျဖန္အတြက္အားတင္းထားရမယ္မလား..."

"သစ္ကဘာလို႔ကြၽန္ေတာ္ကိုကြက္ၿပီးမမွတ္မိရတာလဲ..ဟင့္..ကြၽန္ေတာ္သူကိုေစာင့္ေနတာကိုဘာလို႔ေမ့သြားရတာလဲ...ရႊတ္..."

"မမကိုၾကည့္စမ္းသစ္ထူး...မမယံုတယ္...တစ္ေန႔က်ဟိန္းကသစ္ထူးေလးကိုမွတ္မိလာမွာ..အဲ့ဒီခ်ိန္ထိသစ္ထူးကသည္းခံရမယ္ေနာ္...မမလဲတတ္ႏိုင္သမ်ွမႀကီးမသိေအာင္ကူညီေပးမယ္ေနာ္.."

"ဟုတ္..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္မမရယ္..ကြၽန္ေတာ္သည္းခံမွာပါ...ကြၽန္ေတာ္ေဖေဖကိုကတိေပးထားတယ္ဘယ္လိုအေျခေနပဲေရာက္ေရာက္သစ္ကိုဘယ္ေတာ့မွမထားခဲ့ဘူးလို႔.."

"ကဲငိုလို႔ဝၿပီလား...မ်က္ရည္ေတြသုတ္လိုက္ေတာ့..ၾကည့္ပါအံုးငိုထားတာကေလးက်ေနေရာႏွပ္ေတြေတာင္ထြက္တယ္.."
ျမဴ ရီသဲသဲစေတာ့သစ္ထူးမ်က္ရည္ေတြကိုအက်ႌနဲ႔သုတ္ကာႏႈတ္ခမ္းဆူၿပီး

"ကေလးမွငိုရမယ္လို႔..ဘယ္သူေျပာလဲ..အာမမကိုေမးရအံုးမယ္...."

"ေမးေလ.."

"ရဲေသြးကဘယ္လိုလုပ္..ဒီကိုေရာက္လာရတာလဲဟင္..."
သစ္ထူးေမးေတာ့ျမဴ မ်က္ႏွာပ်က္သြားကာသက္ျပင္းခ်ၿပီး

ကျွန်တော်ယောက်ကျားအမျိုးကောင်းသား(Complete)Where stories live. Discover now