The Commander's Order

Chapter 7

Chapter 7:

"Morning," the first thing I heard for this morning.

Dahan-dahan akong nag mulat nang mata at si Adler agad ang una kong na kita.

He was sitting on the edge of his bed while staring at me, ngumiti siya nang tipid sa akin bago inilapag sa side table ang isang tray ng pagkain.

"Your breakfast, kumain ka muna bago maligo." Sabi nito bago tumayo sa pagkaka-upo niya sa kama. Tumalikod siya at derederetso na pumunta nang bathroom niya.

I rose up and reached for the food on the bedside table. Before I knew it, I was already eating, and my plate was nearly empty.

"Done?" Nag-angat ako nang tingin kay Commander Langston na kakalabas lang ng bathroom. Halos sinukin ako nang makitang bagong ligo siya at tanging itim lang na tuwalya ang bumabalot sa pang-ibaba niya.

When Adler and I squared off in basic combat training, I couldn't help but be awestruck by him. His shirt clung snugly to his flawless physique, accentuating his toned body. Yet, seeing him now, partially undressed, left me speechless. His bronzed skin perfectly complemented the contours of his shoulders, chest, sculpted abs, and v-shaped torso.

I gulped.

"Y-Yeah...salamat sa breakfast." Sambit ko at saka nag-iwas nang tingin.

Lumapit sa akin si Adler at kinuha ang mga pinagkainan ko sa ibabaw ng kama niya bago inilapag ulit iyon sa bedside table.

"You can now take a bath, plaplantsahin ko na ang uniform mo." Ani Adler dahilan para i-angat ko sa kanya ang aking tingin.

"Tuyo na ba? Okay lang kung 'yong white t-shirt ko lang ang natuyo, may uniform pa ako sa office ko." I said, and he nodded.

Matapos maligo ay isinuot ko na ulit ang naplantsa ni Adler na white t-shirt ko at nagsuot na lang ulit ako ng sweatpants sa pang-ibaba. Magpapalit na lang ako pag nasa office na kami.

"Thanks," pasasalamat ko sa kanya nang pinagbuksan niya ako ng pinto sa Dodge Viper niya. Ang uniform kong medyo basa pa ay pinaiwan muna ni Adler at ibibigay niya na lang saakin ito pag tuyo na.

Habang nasa biyahe ay nagusap kami ni Adler tungkol sa trabaho, kinakamusta niya rin ang mga nakaraang missions na tinanggap ko nung wala pa siya. Hanggang sa napag-usapan na rin namin kung paano napunta kay Adler ang buong LSOF na ipinamana ng Daddy niyang si Former Commander Antrius Langston.

"I hope I'm being an effective Commander for the entirety of LSOF," he murmured softly.

Ngumuso ako at napaisip sa sinabi niya.

Adler isn't just an effective Commander to us; he's much more than that. In fact, he received more praise than the former commander, even without realizing it. Everyone was awestruck and held Adler in high regard, and almost all missions under his command were successful.

Nang makarating sa opisina ko ay agad akong nagbihis, paupo na rin sana ako sa swivel chair ko nang matigil dahil marahas na bumukas ang pintuan.

Kumunot ang noo ko nang makitang galit na sumugod sa akin si General Kelsey Schneider.

"You! Stay away from Adler!" She said angrily.

Napatingin pa ako sa labas ng pintuan ko at nakita ko ang team kong napatayo sa kanya-kanya nilang swivel chair, ang iba ay sumisilip lang mula sa kanilang cubicle na parang natatakot.

"Someone wants to kill you last night, right?! But Adler save your ass! Muntik siyang mapahamak dahil sa 'yo!" She screamed.

Nagsalubong ang kilay ko, "Excuse me?" Hindi makapaniwalang sabi ko.