The Commander's Order

Chapter 10

Chapter 10:

Mabibigat ang bawat hakbang at paghinga ng iginiya na ako ng isang police papunta sa visiting area ng New Bilibid Prison dito sa Muntinlupa.

The situation can't help me because I'm so fucking nervous now. I don't know why pero nakakaramdam ako ng kaba.

I sighed, trying to calm myself down.

Habang papalapit kami sa visiting area ay paulit-ulit na nag echo ang mga sinabi saakin ni General Schneider. That I need to talk to my Mom or Mr. Danilo Enriquez... one of those who tried to kill me that night.

Balak ko sanang si Mommy nalang ang kausapin ko pero napag-pasyahan na mas maganda kung dalawa sila, at ngayon ay uunahin ko na si Mr. Enriquez.

Bumabagabag din kase saakin na matagal na pala akong kilala nila Adler. At may iba din akong pakiramdam sa sinabi ng terorista saakin na may ibang anak si Daddy sa ibang babae.

Kahit na pilit kong itinatanggi iyon sa sarili ko ay laging bumabalik saakin ang isiping iyon.

"Please wait for 5 minutes, Lieutenant Alferez." Paalam saakin ng pulis bago ako iniwan doon.

Sa harap ko ay ang mesa na may apat na upuan, umupo ako sa mga isa doon at inilapag sa mesa ang folder na naglalaman patungkol sa taong kikitain ko ngayon. I did some research regarding Mr. Enriquez's background bago ako nagpunta dito.

Nakita kong miyembro nga siya ng terorista kasama si Joel Ivarez na siyang nagsabi na may anak si Daddy sa iba. Together with the five men na napatay namin ni Adler ng gabing 'yon.

I want to ask Mr. Enriquez with so many things, like why did they try to kill me? Or papatayin ba ako o kung ano, I also want to know the truth from him kung totoo ba ang pinaratang ni Mr. Ivarez sa Dad ko, at kung sakali man na maririnig ko ang ayaw kong sagot mula sakanya ay pupunta ako kay Mommy para kumpirmahin ito.

"Andito na siya, Lieutenant Alferez." Agaw pansin saakin ng isang pulis after 5 minutes. Tumayo ako sa kinauupuan ko at tinignan ang papalapit saamin na siyang ipinunta ko dito.

He approached me while wearing an orange shirt and handcuffs.

I thanked the policeman at sumaludo naman siya saakin bago kami iniwan doon.

Tinignan ko si Mr. Enriquez na nakatungo lang. I swallowed hard bago nagpasya na maupo na kami.

"Umupo muna tayo." Sambit ko.

Umupo ako kaya tinulad niya naman ako.

Saglit pa akong napatitig sakanya na nanatiling naka-yuko, tila walang balak na tumingin saakin. Umiling ako at nagbuntong-hininga bago binuklat ang folder na nasa harapan namin dahilan para mapatingin siya doon.

"So, good afternoon... Mr. Danilo Enriquez." Seryong sambit ko. Agad niya naman nailipat ang tingin mula sa folder papunta saakin.

Tinignan ko siya at nakita ko ang gulat na dumaan sa mukha niya.

Itinikom ko ng mabuti ang bibig ko. Pinipigilan ang sarili na magsalita ng masasakit sakanya dahil sa ginawa nila nung gabing iyon. Pero ayaw ko naman na pangunahan ng galit ko ang ipinunta ko dito.

"Alam mo ang pangalan ko?" Tanong nito saakin, hindi padin nakakabawi sa pagkakagulat.

Ibinaba kong muli ang tingin ko sa folder at hindi pinansin ang tanong niya.

"Why did you join a group of terrorist?"

May maamo siyang ekspresyon sa mukha na tila ba suko na siya, na para bang sising-sisi siya.