The Commander's Order

Chapter 9

Chapter 9:

"Let's go?" Pag-aaya na saakin ni Denver pagdating ng hapon. Tulad ng usapan namin ay sasamahan niya akong bibili ng sasakyan.

"Give me a minute, aayusin ko lang ang mga gamit ko." Paalam ko sakanya bago pumasok sa loob ng opisina ko, nagpaiwan na si Denver sa labas at sabi'y doon nalang siya mag hihintay.

Nang makapasok ako sa loob ng opisina ay natigilan pa ako sandali ng madatnan ko si Captain Wesley na naka-upo sa sofa ko at parang may hinihintay.

He got up from his seat when he saw me entered my office.

"Lieutenant Alferez." Bungad niya saakin.

Nagtataka man ay tinanguan ko siya at binati, "What is up, Captain Wesley? Is there something wrong? Mission ba?" Tanong ko sakanya, baka may ibibigay siya saaking mission kaya siya nandito ngayon.

Umiling siya saakin, "I just want to ask, did something happen to you and Adler? He is acting weird lately." Tanong nito.

Kumunot ang noo ko, "Acting weird like what?"

Nag seryoso ang ekspresyon ng mukha ni Captain Wesley na bahagyang ikinatakot ko. Nakaka-takot din ang isang 'to.

"Recently, he and Kelsey had a fight, he was forcing Kelsey to apologize to you for seeing her kiss the side of Adler's lips. He also tells Kelsey that they are just friends and you are the one he likes." Sambit niya.

Hindi ko alam pero ramdam ko ang lakas ng kalabog ng puso ko. Pinuno ko ng hangin ang baga ko dahilan para tumigil ako sa paghinga.

"Pero kanina, I’ve seen them leave. Adler invites Kelsey on a date."

Nag-iwas ako ng tingin kay Captain Wesley na mariin ang tingin saakin. Pinakawalan ko ang inipong hangin sa baga ko.

"I-I turned him down." Bulong ko sa sarili pero alam kong rinig niya 'yon.

"He's courting you already?"

Nag-angat ako ng tingin kay Captain Wesley na mariin padin ang tingin saakin. I bit my lower lip bago nagpasya nanamang mag salita.

"But I rejected him. Hindi ako nakatanggi because he used his power over me. I know he just playing a game, maybe he wants to make me one of his women." Sagot ko.

"Really? That fucking beast." Gigil na sabi niya. Hinilot pa ang sintido. "Mabuti nalang at tinaggihan mo siya. He deserves it." He murmured.

Nanatili akong tahimik, iniisip ang araw na hinalikan niya ako. I'm right, it's really just a game for him, because if he really likes me... He wouldn't be dating General Schneider now.

"He kissed me." Wala sa wisyong sambit ko, hindi na naisip kung anong iisipin ngayon saakin ng nasa harap ko.

Pinanood ko si Captain Wesley na unti-unting naging madilim ang tingin saakin. Seryoso ang mukha niya pero may matatalim na tingin.

"He did... what?"

Nagtayuan ang mga balahibo ko sa tono ng pananalita niya.

I laughed awkwardly at tuluyan ng ginawa ang pakay ko dito. Kinuha ko ang mga gamit ko at inayos ito. When I got my things I went to Captain Wesley again to say goodbye.

"Mauuna na ako, Capt. See you tomorrow." Paalam ko sakanya at iniwan na siya doon.

Nang makalabas na kami ni Denver ay kumain muna kami sa isang local restaurant bago nagpasya na pumunta na ng Maserati. Inabot na kami ng gabi dahil natagalan kaming kumain.

"Anong model ang bibilhin mo?" Tanong saakin ni Denver nang makarating kami sa Maserati.

"Kahit ano."