Bölüm 13- Dedikodu
*****
7 Yıl önce, Amelia 10 yaşında:
"Neden buraya bakıyor onlar?"
Uzun çocuğun homurtusu, küçük kızın kitapta gezen gözlerinin ona çevrilmesine sebep olmuştu. Oğlanın sinirle baktığı yere gözlerini diktiğinde, onlara bakan ve fısıldaşan bir çocuk topluluğu görmüştü. Buna alışık olduğundan göz devirmiş ve Luke'un omuzunu tutarak kendisine bakmasını sağlamıştı.
"Benimle vakit geçirmekte kararlıysan bunlara alışman gerek. Ucube nereye, zorbalar oraya. Kural böyle."
"Saçmalık."
Ela gözlünün sinirli sesi, küçük kızında kaşlarını çatmasına sebep olmuştu. Luke'un gidip oradaki çocuklara sataşmak için hazır beklediğini biliyordu ve bu konuda endişeliydi. Luke'un sürekli onun için kavga etmesini istemiyordu artık.
"Boş versene, umursamadığımızı anlayınca giderler zaten."
Luke burada pek uzun kalmayacaklarını bildiğinden onları umursamamayı seçmiş ve Amelia gibi kitabına dönmüştü.
Birlikte sessizce kitap okumaktan bile zevk alıyorlardı. Birlikte olduklarında sanki kitap daha büyülü bir hal alıyor, her cümle onları daha da cezbediyor gibiydi. Zamanla bunu fark etmiş, sürekli birlikte okumalar yapmaya başlamışlardı.
Sonunda burada bulunma sebepleri yanlarına gelmiş ve onlara kocaman gülümsemişti. Amelia birkaç saattir buralarda olmayan John'u gördüğünde heyecan ile ona bakmıştı. John'un arkadaki eli onu daha da heyecanlandırmış ve kalbinin hızlanmasını sağlamıştı.
Luke ve John, en küçüklerinin bu heyecanını keyifle izliyor ve aslında ona istediğini vermeyi geciktirerek tatlı hareketlerini bir süre daha izliyorlardı.
"John, aldın mı? Lütfen almış ol, lütfen..."
Yalvarır tonda konuşması ile John kendini kahkaha atmaktan alı koyamamış ve daha fazla dayanamayarak arkadaki elini Amelia'nın göz hizasına getirmişti. Küçük kız gördüğü tatlı çörek ile yerinde heyecanla tepinmiş ve hemen onu abisinin elinden almıştı. Luke onun bu haline sırıtırken, John diğer elinde tuttuğu kese kağıdından bir tane çörek daha çıkarmış ve ona uzatmıştı. İkisinin yanına oturmuş ve son çöreği de kendine almıştı.
Üçlü mutlu bir şekilde çöreklerini yiyor ve günün geri kalanında neler yapacaklarını konuşuyorlardı. Amelia ve Luke eğlenceli yaramazlıklar planlarken, Luke'dan küçük olmasına rağmen John başlarını belaya sokmamaları gerektiğini savunuyordu. Onu umursamadan konuşmaya devam eden ikiliye bakarak göz devirdi John. Bakışları hemen karşılarında fısıldaşarak onları izleyen ve alay eder gibi gülen gruba kaydığında ise kaşları usulca çatıldı.
"Bizim hakkımızda mı konuşuyor onlar?"
Sonunda diğerlerinin dikkatini çekmiş ve Luke'un büyük desteğini almıştı.
"Sabahtan beri bunu yapıyorlar ama Amelia müdahale etmeme izin vermiyor."
Amelia, onu abisine şikayet eden Luke'a sinirli bir bakış atmıştı. John ondan sadece bir yaş büyük olabilirdi ama açık ara Bayan Morrinson'dan bile olgun davranıyordu. Bu da Amelia'yı kendi sorumluluğu gibi görmesi demekti.
"O zaman gidip sorun neymiş öğrenelim." John bakışlarını karşıdaki gruptan çekmiş ve Luke'a çevirmişti. "Geliyor musun?"
"Hiç sormayacaksın sandım!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Amelia | Kutsal Cadı - 1
FantasyKutsal Cadı Serisi - 1 | Amelia ~Rowallmoon kasabasındaki küçük bir cinayet, büyük ve olağandışı kapıları açmıştı.~ Dünyaya gelme sebebinizi hiç sorguladınız mı? Bu bencil, adaletsiz ve kesinlikle acımasız olan dünyaya gönderilmemizin bir nedeni olm...