Alamak! Gambar ini tidak mengikut garis panduan kandungan kami. Untuk meneruskan penerbitan, sila buang atau muat naik gambar lain.
Hana jeling Mingi.
"Yang sakitnya aku, yang makan bubur tu sampai habis, kau." Hana geleng kepala.
Ini sudah kali ke tiga Mingi makan bubur yang Yunho hidangkan untuk Hana. Mingi senyum kambing melihat Hana yang betul-betul berang dengannya. Mahu tidak, Hana dah kebulur, mamat ni selamba je makan.
"Aku refill, kali ini untuk kau. Betul." Mingi bangun dari kerusi setelah bubur tadi licin dimakannya.
Hana membiarkan saja lelaki itu berlalu pergi, dia sendiri lagi di dalam bilik ini. Seluruh tubuhnya masih lagi terasa sakit, mengingatkan kekasaran Wooyoung. Air matanya gugur. Kenapa dia berkahwin dengan Wooyoung?
"Hana.." Hana terkejut mendengar suara Yunho, dia lap air matanya dengan segera.
"Abang. Hana ingat abang dah pergi sawah?" Hana pura-pura senyum, Yunho duduk di hujung katil.
"Biarlah abang cuti hari ini. Hana, abang nak cakap sikit." Yunho pandang wajah Hana, pucat sungguh adiknya itu.
"Tanyalah."
"Kenapa kahwin tak bagitahu abang? Banyak ke hutang tu sampai kena kejar macam ni?"
Hana diam sejenak. Apa dia nak tipu ni?
"H..Hana marahkan abang lagi sebab abang tinggalkan Hana. Hu..hutang tu nanti Mingi minta tolong kawan dia uruskan."
Yunho mengeluh kecil. "Hana, luka dekat badan ni abang nampak. Dekat hati tu abang tak nampak. Kalau ada yang Hana sembunyikan, abang nak Hana tahu yang kali ni abang takkan tinggalkan Hana. Hana boleh sandar pada bahu abang."
Kata-kata itu membuatkan rasa sebak muncul di dada. Air matanya berlinang lagi, mujur dapat disembunyikan. Pipinya dibelai Yunho, senyum lelaki itu melihat wajahnya.
"Abang sayang Hana."
"Hana pun sayang abang."
"Aku pun sayang aku. Eh?"
"Eh?" dua beradik itu beralih memandang ke muka pintu, Mingi berdiri dengan semangkuk bubur.
"Engkau ni! Dah tiga kali kau ulang alik ke dapur bawa mangkuk tu. Kau yang makan ke, adik aku yang makan?" Yunho bercekak pinggang.
"Dia yang makan, Hana dapat sesuap je." Hana geleng kepala.
"Hehe.. sharing is caring lah!"
"Banyak la kau! Lepas ni kau ikut aku pergi belakang rumah. Aku rasa anak itik aku hilang seekor."
"Setakat seekor pun berkira, sedekah lah sekali-sekala buat amal." selamba Mingi membalas.
"Eh eh kalau aku sedekah kan kau untuk korban, kau sanggup?"
"Eh? Aku pula."
...
Wooyoung melangkah masuk ke perkarangan rumah bapanya. Kemeja hitam dengan hujung lengan yang dilipat sehingga ke siku, berserta jeans yang juga berwarna hitam membuatkan lelaki itu tampak bergaya. Dia ni pakai plastik sampah pun handsome di mata aku.