Chapter 25

6K 230 12
                                    

Wednesday

"Ayos ka lang ba?"

Tinignan ko si river nang tinanong niya ako nyan. Nag aalala ang tingin niya saakin na ikinangiti ko nalang. I'm sleepy, hindi na ako nakatulog nang magising ako dahil sa panaginip na yun. Alas dos palang ng madaling araw ng magising ako eh 12 ako natulog that means dalawang oras lang ang tulog ko.

"What's this?" I asked. May iniabot kasi siyang isang tumbler saakin. Kinuha ko nalang at inilapag sa lamesa ko.

"Coffee, halatang puyat ka eh. Just bear with it, last naman ng subject ito" nag aalala niyang sabi. Uminom nalang ako sa binigay niyang kape at hindi pinansin ang pag iling niya saakin.

Pagkatapos ng klase ay agad napumunta ako sa classroom nila tarah. Mas maaga ang uwian nila kesa saamin kaya naman nagbabasakali akong andun siya. Na kasama ang mga kaklase niya, na nagme meeting sila at ang iba ay nagtatawanan habang siya ay poker face ang itsura.

But instead of seeing that all I see is a locked classroom. Everyone already left so I assume tarah isn't here.

I fished out my phone from my pocket and dialed her number. I already called for like a hundred times. I already texted her a couple of times but she didn't respond to anything.

Naghintay ako saglit dahil minsan bumabalik sila tarah dito para may gawin o pag usapan ngunit sa ilang minutong paghihintay ko ay hindi ko namalayang nakatulog na pala ako. Nagising nalang ako nang maramdaman ko ang lamig. Madilim na rin ang paligid, nalaman ko lang na mag aala syete na pala ng gabi nang binuksan ko ang cellphone ko. Sobrang dami ng message pero wala ni isang message o tawag galing sakanya. 4:00 pm ang uwian namin that means that I'm here for three hours.

I stood up, ready to go home but I quickly shivered when I felt the cold wind gushing around. I looked around but all I see is the empty hallways. Walang mga estudyante, tanging ako lang ang narito.

Alone and lonely.

...

"Zelo! Why do you keep on insisting na dapat silang turuan? They are still children!"

"Honey naman, you know that they need this"

"Aeshenn, cover your ears"sabi ng nakakatandang kapatid nang marinig nila ang pagtatalo ng kanilang mga magulang. Napailing nalang ang batang nasa tabi nito at siya na mismo ang nagtakip sa dalawang tenga ng kanyang nakakabatang kapatid.

"When are they going to stop?" The girl with hazel eyes said while shaking her head, slightly disappointed at her parents.

"I dunno. Should we stop them?" The eldest sister asked with her brow knitted.

"Let them be ate. Manang said that we should not meddle" sabi naman ng nakakabatang kapatid at inosenteng ngumiti.

"Yeah. They should settle it in bed" the girl with hazel eyes said while smirking. Napatawa ang panganay at imbes na sawayin ang kapatid ay ginulo niya nalang ang buhok nito.

"Ate Rai how are they going to settle it in bed?" Inosenteng tanong ng nakakabatang kapatid. Napatigil sa pagtawa ang panganay dahil sa narinig. Napangiwi nalang siya habang ang kapatid niyang nagsabi nito ay nakangsi lang, na tila hinihintay din kung paano magpapaliwanag ang panganay.

"It's nothing Aeshenn. Come on, iwanan nalang natin si ate vince mo diyan and let's play hmm?"

"That's not fair Ate! Let me join too!" Vince said while stomping her little feet. Hindi pinansin ng dalawa ang pagnguso ng gitnang kapatid sa halip ay kinawayan lang nila ito at nang aasar na nag bleh sakanya. Mabilis nalang itong tumakbo para makahabol at hindi naman siya nabigo dah naabutan niya ang dalawa.

First LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon