If Only (On-Going)

CHAPTER TEN

TEN: ''Now, I will confess it to you, I love you.''

(Arkadee's POV)

''Oo na! Alam na namin 'yan, Ark! Pabalik-balik nalang eh!''

''Basta, siguraduhin n'yong hindi n'yo pababayaan si Megan ah? Kapag nahihirapan s'ya sa math, turuan mo s'ya o kaya naman sagutan mo mga homeworks tsaka assignments n'ya. Kapag pagod s'ya sa paglalaro ng volleyball, don't forget to remind her to change her clothes, hindi pwedeng natutuyuan s'ya ng pawis sa likod dahil baka magkasakit s'ya.'' Seryoso kong bilin sa kausap ko mula sa kabilang linya na si Trakes.

''Oo nga kasi, tatay! Kanina mo pa sinasabi 'yan eh!'' Tatawa-tawang sagot n'ya.

''Tapos kapag uhaw s'ya galing sa game, always prepare her Gatorade and a bottle of mineral water for her. Tsaka kapag may problema s'ya sa school, sa love-'' I paused for awhile and then I let out a sigh. ''sa lovelife n'ya, always be there for her, don't ever leave her and don't make her feel she's alone.. never. Okay?''

''Ako na ang bahala, Ark! Hindi namin pababayaan si Megan habang nasa Canada ka pa. Don't worry.'' Seryoso nang sagot n'ya.

Sa muli ay nagpakawala ako ng hininga. ''Salamat. I trust you, all of you, na hinding-hindi n'yo pababayaan ang kapatid ko habang wala pa ako diyan.'' Then I hung up.

Ibinalik ko ang cellphone ko sa travel bag ko at isinandal ang ulo sa malambot na likod ng aking upuan dito sa eroplano. Dinukot ko ang wallet ko mula sa bulsa ng aking pantalon at binuksan ito. Tumambad sa akin ang picture naming dalawa ng kapatid kong si Megan at masyado pa kaming mga bata sa litrato'ng ito. She's just Grade 4 here and I'm just Grade 6 when this was taken. Nakangiti kami pareho sa camera habang nakaakbay ako sa kanya.

Hinaplos ko ng thumb ko ang pisngi n'ya sa nasabing litrato. Talaga nga'ng kay ganda na n'ya mula pa noon at wala 'yong duda.

''Megan Deborah.. I'm sorry, sweetie, if your kuya Ark needs to go away for awhile. Hahanapin ko lang muna kasi yung sarili kong alam kong nawawala tuwing nakikita at nakakasama kita.. '' I said carrying the hard baggages inside me.. inside my heart.

It's true. I always lost myself whenever I'm with her, whenever I see her smile, whenever she flips her hair, whenever she rolls her eyes when she's annoyed or irritated, whenever I see her happy, whenever talks and walks, whenever I hear her lovely voice, whenever she makes me feel how important I am to her and whenever she tells me how much she loves me.. as her brother.

I know this is crazy. Falling in love with my own sister, with my own blood and flesh is very crazy! Yeah, I will not going to deny nor hide it from myself anymore that I'm loving Megan Deborah in a romantic way. Hindi ko rin alam kung paano at kailan ko siya sinimulang mahalin ng higit pa sa isang kapatid, all I know was I just woke up one day then I realized that I want her, I love her and I want to protect her. I don't want to see her hurting nor stressed with whatever, I always want to see her smiles around and happy, kaya nga ginagawa ko lahat para mapasaya s'ya, sinusunod at pinagbibigyan sa lahat ng gustuhin n'ya. I even made her spoiled with me.

''Out ka na, kuya! Ako na!'' Nakangising ani Megan sa akin.

Elementary pa lamang kami noon at kasalukuyang naglalaro ng jackstone sa aming porch.

''Oo na po! Eto na oh! Maa-out ka din naman!'' Asar ko naman sa kanya tsaka ibinigay ang jack and stones.

''Hindi ako maa-out! Mas magaling kaya ako sayo!''

Humalakhak ako. ''Haha? Magaling? Eh ba't lagi kitang natatalo? Ha? Sus, mas magaling ako sayo, Meg, hindi mo ako matalo-talo eh!''

''Magaling ako!'' She insisted.