AYZA | YARI TEXTİNG

4.5

Aşna fişne (+18) mevcut olacaktır, rahatsız olacaklar -ki kimsenin rahatsız olacağını sanmıyorum sizi gidi siziii- bölümü yavaşça terk edebilir dogkgjgkgjgjf

İyi okumalar😛😈 (Oy vermeyi unutmayın haa)

🌙

Ayza'dan (İŞTE GELİYOR ÖZEL HAREKAT......)

Cihangir, eve 11'e doğru gelmişti ve ikimizde açlıktan geberecek duruma geldiğimiz için dışarıdan yemek söylemeye karar vermiştik. Tabii ki ben kalkıpta yemek hazırlamayacaktım. Daha sabah Cihangir'in arkasını toplamıştım ve beni iki tane çer-çöp bu kadar yorduysa yemek yapsam herhalde baygınlık geçirirdim diye düşünüyordum.

Üzerimde Cihangir'in siyah rengi tişörtü, altımda ise voleybolcu şortu vardı. Yere bağdaş kurarak oturmuş bir şekilde önümdeki pizzayı yiyordum. Cihangirden artık utanmıyordum. Her şeyimi görmüştü adam daha ne utangaçlığını yapacaktım ki?

"Önünden kimse almıyor, sevgilim." diyen Cihangir'in sesini duymam ile ağzıma götürdüğüm pizza dilimini havada tutmuş ve ağzım açık, kaşlarım çatık bir şekilde çaprazımda duran sevgilime baktım. Ne demişti o?

"Pardon, pardon?!" dedim sertçe ve elimdeki pizza dilimi kutuya bıraktım. "Şişko muyum ben he? Söylesene?"

"Tövbe, ne şişkosu?" dedi ve gözleriyle arsızca beni süzdü. "Şu endama, boya posa, beyaz tene bak. Sen şişkoysan ben obezimdir."

İşaret parmağımı kaldırıp tehdit edermişcesine salladım. "Akıllı ol. Alırım aklını."

"Aldın bile."

"Sevindim, tatlım" dedim gülümseyerek ve kutuya bıraktığım pizza dilimini alıp yemeye devam ettim. Pizza'ya bayılıyordum. Kim bayılmazdı ki?

Ağzımdaki lokmayı bitirip Cihangir'e doğru döndüm. "Dün gece savaş mı çıktı burada he? Naptınız? Eve kız mı attın yoksa,Cihangir!?"

"Yavrum, manyadın iyice." dedi Cihangir gülerek. Ama ben gülmüyordum. Gayet ciddiydim.

Ah bu regl, ah bu ani ruh değişimlerim..

"Hıh." dedim omuzumu küskünce sallayarak. "Ben topladım bu evi, ben!"

"Mükemmelsin, bebeğim. O küçük ellerinden her iş geliyor." dedi. Son cümlesini gözlerime bakıp göz kırparak söylemişti.

"Arsız." dedim sessizce. Utandırıyordu beni.

"Utandın mı?" dedi Cihangir eğlenen ses tonu ile. "Valla, altımda inlerken 'ah, devam et' derken hiç utanmıyordun."

"CİHANGİR!" dedim cırlayarak. Ne arsız adam olmuştu bu böyle? Vallahi baştan aşağı domates konservesine döndüğüme yemin edebilirdim.

"Kulağımın ırzına geçtin be güzelim."

"Şu önümde duran kola dolu bardağı görüyor musun?" dedim kaşımla bardağı işaret ederek.

"Evet?"

"Ha işte o-"

"Yavaş!" dedi Cihangir kahkaha atarak.

Kaşlarımı çattım. Kesin onun gibi terbiyesizce laflar söyleyeceğimi sanmıştı ama ben hanımefendi bir insandım tabii ki öyle şeyler söylemezdim. "Onu kafandan aşağı boşaltırım dicektim, sevgilim. Çok terbiyesizsin. Çok."