(Hikayede +18 sahneler -azcık- mevcut olacaktır. Rahatsız olacaklar, bunu eleştirecek olacak olanlar okumasın.)
@ayparcasiii: küfür ederken bir yakışıklı oluyorsun anlatamam
@ayparcasiii: kafandan tutup dudağına yapışasım geliyor
@cihangirergnl: Töv...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Napacağım, Belkız. Napacağım?!" dedi Ayza, titreyen ellerini saçlarından geçirerek. Titriyordu. Vücudu tir tir titriyordu. Hala daha anlayamıyordu olanları.
Sevgilisi, sevdiği adam, 'hiç kimse' demişti ona. Bunun acısını nasıl anlatabilirdi ki?
"Kuzum benim.." dedi Belkız dolu gözleriyle.
Ayza'nın odasındalardı. Ayza, odada bir o yana bir bu yana volta atarak yürüyordu. Dün gecenin ardından eve gelmiş ve sabaha kadar asla uyuyamamıştı. Eve geldiğinde telefonu çalmıştı fakat açmamıştı. Bakmamıştı bile kimin aradığına. Sabah baktığında ise Cihangir'in tam 50 kere aradığını ve yüzlerce mesaj attığını görmüştü. Cevap vermemişti hiçbir aramasına da mesajına da.
Belkız'ı da aynı şekilde aramıştı Cihangir ama Belkız ona bir şey dememişti.
Kapının alacaklı gibi çalınması ile Ayza kaşlarını çatmıştı. Belkız hızlıca odadan çıkıp kapıyı açmayacak gitmişti. Ayza da Belkız'ın arkasından çıkıp birlikte kapıya doğru ilerlemişlerdi.
Belkız, kapıyı açtığında Ayza gördüğü kişi ile sinirle kaşlarını çattı.
"Ne işin var senin burada?!" dedi Ayza sinirle. Belkız onları yalnız bırakmak için oradan uzaklaşmış odaya kaçmıştı.
"Ayza'm.. Dinle beni ne olur." dedi Cihangir endişeyle. Ellerini öne doğru uzattığında Ayza geriye çekildi.
"Bana dokunma sakın!" diye bağırdı. "Git buradan."
"Bak, sana anlatacağım ama şimdi değil. Şimdi değil. Ne olur mahvetme bizi."
"Biz diye bir şey yok artık!"
"İçeri gireyim bak komşular çıkacak kapıya."
Derin bir nefes alıp verdi Ayza ve kaşlarını çattı. Tabii ki de eve almayacaktı.
"Birdaha sakın ama sakın ne beni ara ne de beni başkalarına sor. Sen benim için bittin, Cihangir." dedi Ayza ve kapıyı sertçe suratına kapattı.
Ve sonunda tuttuğu gözyaşlarını akıttı. Kapıya sırtını verip yavaş yavaş yere çökerek ağlıyordu. Canının acısını hissediyordu sonuna kadar ve biliyordu ki bu asla geçmeyecekti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
