AYZA | YARI TEXTİNG

5.7

Ayza'nın artık ayağa kalkması gerektiği için zaman atlatıyorum arkadaslarrr yoksa Cihangir'i nasil pisman edecek bu kadin jejfjhdjdhdjdj

🌙

2 HAFTA SONRA

Ayza, artık iyileşmiş sayılırdı. Sadece ağır yükler kaldırmaması gerekiyordu ki bunu yapan bir kız da değildi zaten. Ev işlerine de fazlasıyla yardımcı olan birisi de değildi. Annesi'nin ihtiyacı olduğu zaman tabii ki yardım ederdi.

Günler geçmişti. Cihangir'in dönmesinin üzerinden haftalar geçmişti. Ayza, Cihangir'e 'git' dedikten sonra kaç kere daha Ayza'nın kapısına gelmişti bilinmezdi. Ayza her seferinde Cihangir'i kapının eşiğinden yolluyor annesine de eve almamasını söylüyordu. Babası ise durumdan birhaber eve gelip gidiyordu. Cihangir'i öğrense kızmazdı ama bunca zaman sakladıkları için kızabilirdi tabii.

Ayza, bugün tekrardan iş görüşmesine gidecekti. Yeterince evde yattığını düşünüyordu.

Otobüs durağına varmış 10 dakikadır otobüsün gelmesini bekliyordu. Durak fazla kalabalıklaşmaya başlamıştı.

En sonunda uzaktan gözüken otobüs ile herkes kaldırımın kenarına doğru yürüdü. Otobüs durağa yanaştığında Ayza, cebine koyduğu kartı çıkarttı. Herkes teker teker otobüse binerken Ayza'da bir kadının ardından bindi ve kartı okutup arkaya doğru ilerledi. Otobüs biraz geç gelmesi sebebiyle doluydu. Neyse ki yolu uzun sürmeyecek 2 durak sonra inecekti.

Ayza, elindeki kartı çantasına attığında telefonunu çıkardı ve saate baktı.

10:34.

İş görüşmesine saat 11'de çağırılmıştı. Erken gitmesi onun için sorun olmazdı.

5 dakika sonra durağa yaklaştıklarını anlayan Ayza, kapıya doğru ilerledi ve düğmeye bastı. Otobüs durağa yanaşıp kapıyı açtığında Ayza yavaşca otobüsten indi ve yürümeye başladı. Başvuracağı kreş eski kreşinden biraz daha uzaktaydı. Aslında eski kreşine yakın yerlerde vardı ama Ayza korktuğu için o tarafları tercih etmemişti.

Kreş'in önüne geldiğinde renkli balonlarla süslenmiş kapıdan içeriye girdi. Bahçe yolundan geçip beyaz kapıya doğru ilerledi ve aralıklı olan kapıyı itekleyerek girdi. İçeriye kısa bir göz gezdirdi ve ilerlemeye başladı. Ortam fazlasıyla ferah gelmişti gözüne.

Sağ kapıdan elinde havlu ile çıkan kadınla göz göze geldiklerinde kadın gülümsedi.

"Merhaba?" dedi kadın sorarcasına.

"Merhaba. Ayza Talan ben. İş görüşmesi için gelmiştim." dedi Ayza kadının gülümsemesine karşılık vererek.

"Ah tabii!" dedi ve elindeki havluyu çıktığı kapından içeriye girerek bıraktı ve kapının sağ tarafında kalan koridora yöneldi. "Bahsetmişlerdi bana. Müdire hanım'ın odası şurası." diyerek ahşap kapıyı işaret etti, Ayza'ya.

Ayza, kafasını salladı ve gülümsedi. "Teşekkürler."

"Rica ederim." dedi kadın ve Ayza'yı ardında bırarak gitti. Ayza, kapıyı tıklatıp birkaç saniye beklediğinde içerinden gelen 'gir' sesiyle içeriye girdi. Gülümseyerek masanın başında oturan kadına baktığında kadın ayağa kalktı ve Ayza'ya gülümsedi.

"Merhabalar." dedi Ayza ve masanın önüne gelerek ayağa kalkan Müdire Hanım'a elini uzattı.

"Merhaba, Ayza'ydı değil mi?" dedi Müdire Hanım ve Ayza'nın elini sıktı. "Buyrun oturun." dedi ve deri koltuğu işaret etti.