YÜREK YANGINIM

4.ALIŞVERİŞ

Bir tek cidden şu an bu eksikti.Bana seslenen Eylemdi.Bir anda Alkın abinin arabasını gördüğümde kargaşanın içinde kaldığım yetmezmiş gibi birde Alkın abi buna tanıklık olmuş ve arabasından inip yanımıza doğru yürüyordu.Burda olanları öğrense bir şekilde abimin kulağına gider ve abim Can'ı öldürmeden bırakmazdı.Bir şekilde olayı toparlamak gerekiyordu. Kerem'e yardım çığlıklarımı duyması için yalvarır gibi bakıyordum.

"Bir sıkıntı mı oldu ne oluyor burda Açelya."Toparlamam gerekli ama nasıl?

"Bir sıkıntı yok Alkın abi arkadaşlarla konuşuyorduk tam o sırada sen gelince şaşırdım beklemiyordum ya." Hiç inanmışa benzemiyordu.Tam Alkın abi bir şey soracakken Kerem cümleye atlayıp tamam "Can işi varmış Açelya'nın ben onun yerine çizim dersinde sana yardımcı olurum kardeşim merak etme" deyip kolunu Can'ın omzuna atıp zorunluda olsa onu uzaklaştırmayı başarmıştı bizede giderken el sallamıştı.Alkın abi beni üsten aşağıya bir güzel süzmüş bir kez daha bir sıkıntı olup olmadığını soracakken Eylem camdan dışarı kafasını sarkıtıp bizi çağırmıştı.Denizde  boğulana uzatılan can simidi gibi Eylemin sesine sarıldım ve cevap vermeden arabaya yürüyüp arka koltuğa binecekken Leyla ve Eylem arkada oturduğu için mecburi olarak öne geçmiştim.

Arabanın içi şu an çok gergindi ve bu gerginliği herkes hissedebildiğine emindim. Eylem abisine baskı yapıp bizi alışverişe götürtmeye mecbur bıraktığını anlatıyordu.Ben ise bir tepki veremiyordum çünkü Canla Kerem inşallah kavgayı başka bir boyuta taşımamıştır diyerek kendini yiyordum. Kendimi yiyeceğime Kerem'e her şey yolunda diye bir mesaj attım bir problem olmadığını söyleyince rahatlamıştım. Arkada kızlar nasıl elbise alalım ne yapalım diye konuşurlarken Alkın abi yandan yandan sürekli beni izliyordu. Hiç kimseyle göz teması veya konuşma yapmadan çarşıya gelip arabadan inmiştik. İşimiz bitince bizi alacağını söyledi ve yanımızdan ayrıldı.
Kızlar beni sorgulayıcı gözlerle bakarken şu an alışveriş yapıp kafamı dağıtmam gerektiğini söyleyince anlayış göstermiştiler.

Leyla çok sade tarzı alan bir kızdı kendine göre bir kaç elbise denemiş bir tane beğenmişti sanırım onu  alacaktı.
Eylem yaşına göre büyük ve süslü giymeyi severdi çok gezen  bir kız olduğu belliydi mağazaya girdiğimizde bir kaç elbise ben beğenmiştim bir kaç tanede Eylem ama bir türlü kendi karar veremeyince Alkın abiyi arayıp çağırmıştı. Bende bir kaç elbise denedim son elbisenin fermuarı takılınca Leyladan yardım istemek için kafamın deneme kabinin dışarı hafifçe çıkardığımda Alkın abiyle karşılaştım ve şaşırdım bu durum üstüne. Bu kadar erken gelir diye beklemiyordum daha doğrusu.

"Ne oldu Açelya?"

"Abi yardıma ihtiyacım var Leylayı çağırabilir misin?"

"Leyla üniversiteden bir hocasıyla görüştü acil okula gitmesi gerekti ben her şeyi hallettim zaten abi deyip gitti sizede haber vermeden"dedi.

Leyla normalde böyle bir şey yapmazdı şaşırmıştım girmesine ama dersleri söz konu olunca gitmek zorunda kalmıştır diye düşündüm.Eee ne yapacaktım şimdi ben ,Eylem doğru ya o yardım ederdi.

"Alkın abi o zaman Eylemi çağırır mısın o yardımcı olsun?"

"O da yan mağazaya ayakkabı mı ne bakacakmış şimdi çağırmaya gitsem beni de oyalayacak bunu mu alayım abi şunu mu alayım diye. Ben yardımcı olayım istersen?"Ben mi yardım edeyim demiş yoksa ben mi yanlış anlamıştım. Kabul etsem içeri kabine girecek bu da hoş karşılanılmazdı. Etrafa bakındım bir tane bile mağaza sorumlusu yoktu.Tam ne yapacam derken perde açıldı Alkın abinin içeri girmesiyle dona kalmış elbise düşmesin diye önünü tutuyordum.Onun gelmesiyle elbiseye daha sıkı sarıldım. Ona kızmak için ağzımı açıcağım anda arkama geçti.