Record The Shot (SOON TO BE PUBLISHED UNDER IMMAC PPH)

Chapter 17

Chapter 17

Left

-----

"D-Douce,"

I closed my eyes when I heard Leale's voice behind my back. I turned at him and saw a bouquet of flowers in his hand which made me looked at him. He was biting his lips in nervousness while looking at me. He was in his formal attire since he's in a internship with his blockmates.

Leale has been tailing me around since I broke up with him. The news about our break-up had been lingering around our school. Inside and outside. Hindi nila alam kung bakit. Sinasabi na lang nila na dahil sa malaking understanding dahil sa nakita nilang pag-iiyakan namin ni Leale noong sports festival. Tumibay ang sinabi nilang 'yon dahil sa pagbubuntot sa 'kin ni Leale sa kahit saang lugar ako pumunta. He always bring flowers for me, trying to ease me to take me back.

"Leale, I already told you—"

"And I already told you, too. I don't fucking care," he clenched his jaw. "I will take you back, Douce. Wala akong pakialam sa video—"

"It's not about the video, Leale," mariin kong sambit sa kaniya bago siya hilahin palabas ng kumpanya kung saan ko isinasagawa ang internship ko.

Hinayaan niya lang ako na hilahin siya palabas. Sa kotse niya mismo kami tumigil dahil walang masyadong tao sa may parking lot. Agad ko siyang binitawan nang nando'n na kami.

"Leale, kailan ka ba titigil? I told you that it's not about the video!"

"Kahit na, Douce! Wala nga akong pakialam sa mga 'yon! Ikaw lang ang gusto ko! Sa 'yo lang ako may pakialam, so please... Stop pushing me away," his voice cracked. "Douce, mahal na mahal kita. Parang awa mo na... Bumalik ka na sa 'kin..."

I felt my heart clenched upon hearing his plead. Bumigat ang pag-hinga ko kasabay nang pamumuo ng mga luha sa mga mata ko nang makita kung pa'no tumulo ang mga luha niya ng gano'ng kadali. Sa araw-araw niyang pag-bisita sa 'min, araw-araw ko rin siyang nakikitang umiiyak sa harapan ko. At dahil din 'yon sa 'kin.

Tang ina, Maevhelle. Bakit ba patuloy mo pa rin siyang sinasaktan?

"Umalis ka na, Leale. Hinahanap ka na sa internship mo," pagtataboy ko sa kaniya.

Tumalikod na ako sa kaniya para mag-lakad palayo nang maramdaman ko ang pag-pulupot ng mga braso niya sa beywang ko mula sa likuran. Nanginig ang mga kamay ko dahil sa biglaan niyang pag-yakap sa 'kin. Hindi ko na rin napigilan ang pag-luha nang maramdaman ang pag-lapat ng noo niya sa may balikat ko kasabay nang pagkawala ng mga hikbi mula sa bibig niya.

"Mahal kita, Douce. M-Mahal kita," umiiyak na sabi niya habang nakasandal sa balikat ko. "Mahal na mahal kita. Mahal na mahal,"

I closed my eyes as I let my heart felt the pain that I've been carrying out for weeks. My tears were running on my cheeks. Feeling my hot tears on my cheeks made me teared up more. I cried in silence while he was still hugging me from behind, crying on my shoulders.

"Magpapakasal pa tayo, 'di ba? Tapos magkakaroon din tayo ng limang anak. Titira sa iba't ibang bansa, palipat-lipat kasi gusto mong mag-travel around the world kasama kami,"

Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko para pigilan ang pag-hagulgol dahil sa mga sinasabi niya gamit ang nanghihinang boses. He was still crying while telling me the plans that we made before that we will do after graduation. Thinking that we can't do that anymore makes me feel pain over and over again.