⌯ꘟ❀------⋆-----········⊰𖢖⊱········------⋆------❀⌯ꘟ
آنچه در این پارت خواهید خواند:
╼'واقعا که انتظار زیباترین نقاشی دنیاس وقتی حاصل تصویرش تو باشی!
⌯ꘟ❀------⋆-----········⊰𖢖⊱········------⋆------❀⌯ꘟ
°•پارت بیستم و چهارم•°
با سر و صدایی که ایجاد شد پلکای پف کردشو به سختی از هم فاصله داد.
-سوک بین!
روی تخت نیم خیز شد و کنجکاو ، سعی کرد رد صدا رو بگیره.
اون صدا جدید بود و تا حالا نشنیده بودش.
-سوک بین پس کجا....
پیرمردی که غرغر کنان میومد داخل، با دیدن سوآ، بقیه حرفش رو خورد.
اون دو نفر چشم از همدیگه برنمیداشتن که سوآ با فهمیدن موقعیت ، سریع از تختش اومد بیرون.
خوب نمیدونست به اون مرد چه واکنشی نشون بده، ولی خوب تنها چیزی که اون موقع به ذهنش رسید، این بود که تعظیم کنه و به کسی که ازش بزرگ تره احترام بذاره.
با تردید لب زد:
+آنیونگ هاسه یو...
(سلام ...)
پیرمرد بعد از اینکه یه مدت با دهن باز به سوآ نگاه کرد ، روش رو از سوآ برگردوند و گفت:
-آییش چینجا!
(آییش واقعا که!)
اون پسر که اهل اینجور کارا نبود.
با خودش چی فکر کرده یه دختر رو برداشته آورده اینجا؟!
یعنی هر وقت من میرفتم مسافرت همین بساط بوده؟
سوآ که حسابی از حرفای اون پیرمرد آتیشی شده بود، خواست چیزی بگه که...
×استاد!
شما کی برگشتین؟
پیرمرد با غیظ نگاهشو به پسری داد که داشت کیسه های خوراکی رو روی میز میگذاشت.
اون در واقع همون کسی بود که سوآ رو گروگان گرفته بود.
-اورِمّانیا سوک بین شی!
(مشتاق دیدار جناب سوک بین!)
مثل اینکه وقتی من نبودم حسابی خوش گذشته!
و با سرش به سوآ که گیج بهشون نگاه میکرد اشاره کرد.
پسری که سوآ تازه متوجه شده بود اسمش سوک بینه، دست پاچه اومد کنار اون پیرمرد و گفت:
×نه استاد اونطور که شما فکر میکنید نیست!
بعدم اون رو به گوشه ای کشوند و دور از چشم سوآ شروع کرد به حرف زدن باهاش.
***
-چی؟!!
میخوای بگی این همون دخترس که سربازای بویو دنبالش بودن؟!
با فریاد نسبتا بلندی که پیرمرد زد، حالا میشد فهمید از اون موقع تا حالا سوک بین داشته چی رو براش توضیح میداده.
وقتی پسر با افتخار سرش رو به نشونه مثبت تکون داد، پیرمرد نتونست تحمل کنه و محکم زد پس کلش.
-پسره احمق!
میدونستی اون کیه و آوردیش اینجا؟!
سوک بین در حالی که گردنش رو میمیالید، با دلخوری گفت:
BẠN ĐANG ĐỌC
⌯ꘟ𝑭𝒂𝒌𝒆 𝒑𝒓𝒊𝒏𝒄𝒆𝒔𝒔 𝑺1
Fanfiction⇊قسمتــی از فیک -پس همین الان منو بکش! +مُ؟!...(چی؟!) -گفتم همین الان منو بکش! من که به هر حال انگیزه ای واسه این زندگی رقت انگیز ندارم. می تونی منو بکشی و همینجا خاکم کنی! همونجا توی اون باغچه گل سرخ. حداقل جایی که خاک میشم برخلاف زندگیه فلاکت بار...
