⌯ꘟ❀------⋆-----········⊰𖢖⊱········------⋆------❀⌯ꘟ
آنچه در این پارت خواهید خواند:
╼'سرنوشت تو اینه که در سختی باشی ...
هر کسی که بهت نزدیک بشه آسیب میبینه....
تو هیچوقت نمیتونی از عزیزانت محافظت کنی...
⌯ꘟ❀------⋆-----········⊰𖢖⊱········------⋆------❀⌯ꘟ
°•پارت ششم•°
◇این تیکه از داستان قراره از زبان تهیونگ روایت بشه◇
♧نکته :هر جایی که شخصیتا با خودشون حرف میزنن، صحبتاشون توی [.....]این دو پرانتز قرار میگیره.
♤یادآوری: الان تهیونگ تازه از جلسه با وزرا برگشته.
***
-[اون عوضیا وقتی بخوان در مورد دختر خودشونم مذاکره کنن،اینقدر راحتن؟!
شاید آره!
واسه اون مارمولک های پیر،پول همه چیزه.
هه.... واقعا خنده داره!
"لطفا به فکر مردم باشید عالیجناب!"
چطور وقتی ازشون میخوایم به خزانه قصر واسه کمک به مردم قحطی زده کمک کنن، مردم میشن یه مشت گدا و رایت که زنده موندن یا نموندشون نباید خاطر عزیزمون رو مکدر کنه!
اما حالا،...
حالا که جون خودشونم ممکنه به خطر بیفته، مردم میشن اولیت،منم میشم آینده شیلا!]
بعد از مشت محکمی که به محض ورودم به اتاق حواله میز کردم، هنوز همون حالت رو حفظ کرده بودم.
انگار برای فروکش کردن آتیش درونم، یه دریا آب لازم داشتم که قطعا یه مشت کوچیک نمیتونست جای اون رو پر کنه.
-[صبر کن ببینم چند وقته اینجوری خشکم زده؟!
حواسم نبود یونگی اونجا وایستاده.
نه.
اینطوری نمیشه،باید یه جوری خودم رو آروم کنم.]
-فرمانده مین آماده بشید میریم بیرون قصر قدم بزنیم.
[-کاره دیگه ای به ذهنم نمیرسه انجام بدم...]
×اطاعت میشه سرورم.
به محض بیرون رفتن یونگی از اتاق، روی زمین وا رفتم.
من نتونسته بودم از تنها خواهرم محافظت کنم.
این واقعا منو له میکرد!
خوب منم آدمم،منم ناراحت میشم، منم احساس ضعف میکنم.
بعضی وقتا میخوام گریه کنم یا مثله دیوونه ها بلند بخندم.
ولی همیشه اونارو پشت تقابای جوراجور قایم میکنم.
از همون بچگی، از وقتی درک کردم ولیعهد بودن یعنی چی.
هیچکس نمیفهمه، چون من نمیذارم بفهمن.
لباس مُبدلمو پوشیدمو از اقامتگاه بیرون زدم.
بلافاصله با محافظایی که جلوم صف کشیده بودن مواجه شدم.
[-واقعا که من فقط می خوام یه خورده تنها باشم.]
-فرمانده مین، همشونو مرخص کن.
×ولی سرورم...
-گفتم بهشون بگو برن،من و تو میریم و سریع برمیگردیم.
نیازی به اینمهه هیاهو نیست.
CZYTASZ
⌯ꘟ𝑭𝒂𝒌𝒆 𝒑𝒓𝒊𝒏𝒄𝒆𝒔𝒔 𝑺1
Fanfiction⇊قسمتــی از فیک -پس همین الان منو بکش! +مُ؟!...(چی؟!) -گفتم همین الان منو بکش! من که به هر حال انگیزه ای واسه این زندگی رقت انگیز ندارم. می تونی منو بکشی و همینجا خاکم کنی! همونجا توی اون باغچه گل سرخ. حداقل جایی که خاک میشم برخلاف زندگیه فلاکت بار...
