En Güzel Şarkı

2 7

"Uyudun mu?" Doruk'un sesini duymamla gözlerimi açtım ve ona baktım. Eylül ayındaydık Ankara'da olsak, belki de şu an donuyorduk, ama Antalya da sıcaktan uyuyamıyor oluşumuz bir gerçekti.

"Uyumadım sevgilim." Gülümsedim.

"Dışarıya çıkalım mı?"

"Nasıl bu saatte mi?"

"Evet saatte ne var ki?" Dediğinde gözlerimi duvarda ki saate çevirdim.
Gece bir olmuştu, tabi Antalya sokakları hala canlıydı. Dışarıdan insanların sesini rahatça duyuyorduk.
Tuttuğumuz ev, işlek ve yol ortası bir yerdeydi.
Her sesi rahatça duyuyorduk yani.

"Hadi sevgilim, pişman olmayacaksın." Dediğinde gülümsedim, ben ona nasıl hayır diyebilirdim ki?

"Ben şu güzel surata nasıl hayır diyeyim?" Dedim ve avucumun içine aldığım yüzünü öpücüklere boğdum.
-

Doruk'un zoru ile mayolarımızı giyip dışarıya çıkmıştık. Daha önce defalarca gece denize girmiştik, korkumu hala yenememiştim ama.
Gece sanki denizin içinde yaratıklar varmış gibi hissediyordum.
Bunu Doruğa söylediğimde benimle dalga geçip gülüyordu.
Ama gerçekten öyle hissettiriyordu.

Sahil tarafına doğru yürüdük, bu gece efsane bir sıcak vardı resmen.
Herkes kendini dışarıya atmıştı.
Ne güzel bir şehirdi bura, Ankara'da ki yalnızlık, boşluk, grilik beni her zaman kasvetli hissettirmişti.
Şimdi sevdiğim adam ile hayalimiz olan şehirde beraber yaşıyorduk.

"Denize girelim."

"Doruk bu saatlerde korkuyorum biliyorsun."

"Ben yanındayım birtanem, yanıma gel korkma." Gülümsedim beni hemen sakinleştiriyordu.

Ona doğru yürüdüm ve bana uzattığı ellerini tuttum. Bizim gibi denize giren başka insanlarda vardı ama genel olarak kimse yoktu.
Doruk ayağını suya değdirdi ve irkildi.

"Su çok soğuk, tam istediğim gibi." Sırıttı.

"Şu sıcakta gerçekten iyi gelir, ama korkuyorum. Ayrıca ayağım yere değdiğinde huylanıyorum biliyorsun." Dedim.

"Kucağıma gel, ayağını yere değmek zorunda kalma. Sadece serinleyip çıkacağız bebeğim."
Beni kucağına aldı, şu an ayaklarımı beline dolamıştım o da elleriyle belimi kavramıştı.
Suya girerken üşüyordu, bende sırtını sıvazlayarak onu ısıtmaya çalışıyordum.

Yavaşça kendini suya bıraktı bende bu sayede suya girmiş oldum. Gerçekten çok soğuktu.

"Bune ya!" Diyip kahkaha attım anlık saçma bir gülme krizi gelmişti.
Doruk bu huyumu biliyordu bazen alakasız ve çok saçma anlarda gülme krizine giriyordum, kendimi tutamıyordum.
Doruk da kahkahama eşlik etti bu sırada insanlar bize garip garip bakıyordu.

Gecenin ikisinde Akdeniz denizinde deliler gibi gülen iki deli. Bizden başka kim olabilirdi?